Τέσσερις εποχές στο εργαστήριο κεραμικής

YEON SOMIN 18 καρέκλα και την πρόσφερε στην Τζονγκ-Μιν. Το ανεξήγητο χαμόγελό της της προκάλεσε απορία, αλλά όχι δυσαρέσκεια. Ίσως επειδή είχε γοητευτεί από το γαλάζιο και το λευκό χρώμα των κεραμικών που έδειχναν τόσο φυσικά. Δεν μπορούσε να πιστέψει πώς ένα συμπαγές στερεό υλικό φτιαγμένο από ανθρώπινο χέρι μπορούσε να μιμηθεί τα χρώματα της φύσης. Πριν από μερικά χρόνια, ύστερα από επιμονή μιας μικρότερης σε ηλικία φίλης της από το πανεπιστήμιο, η Τζονγκ-Μιν κλήθηκε να συμμετάσχει σε μια συνέντευξη με τίτλο: «Ρωτήστε μια επαγγελματία απόφοιτη ενός πανεπιστημίου για γυναίκες». Όταν της τέθηκε η αρκετά κοινότοπη ερώτηση «Από πού αντλείτε έμπνευση για το γράψιμο;», εκείνη έδωσε την εξίσου τετριμμένη απάντηση: «Από τη φύση». Δεν ήταν ψέμα. Η Τζονγκ-Μιν εμπνεόταν συχνά από τη φύση, ειδικά από κάτι τόσο γαλάζιο και μεγάλο όπως η θάλασσα. Αν δεν ήταν το μυστηριώδες γαλάζιο χρώμα που κάλυπτε την επιφάνεια των κεραμικών, ίσως ήταν τα αξιολάτρευτα παχουλά χέρια της νεαρής γυναίκας που της είχε προσφέρει την καρέκλα. Όμως, πάνω απ’ όλα, η ιδιοκτήτρια του εργαστηρίου έδειχνε πραγματικά χαρούμενη με την επίσκεψη της Τζονγκ-Μιν, κι έτσι εκείνη δεν μπορούσε να αρνηθεί. Μέχρι πριν από λίγη ώρα, η γυναίκα κοιτούσε σαν εγκαταλειμμένη το κενό, και τώρα το πρόσωπό της είχε φωτιστεί ολόκληρο. Εκείνη η αλλαγή ήταν παράξενη, αλλά, για κάποιον άγνωστο λόγο, της είχε φτιάξει τη διάθεση. Η ΤζονγκΜιν κάθισε στην καρέκλα σαν μαγεμένη. «Γλυκό ή σκέτο;»

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=