Τέσσερα διά τέσσερα

Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α Δ Ι Α Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α 11 Φάνηκε τελικά το δωμάτιο μέσα στο οποίο βρισκόταν. Έπια­ νε όλο τον υπόγειο χώρο της μονοκατοικίας. Ένας χώρος αναψυ­ χής που είχε μετατραπεί σε χώρο νοσηλείας. Στη γωνία ένα κρεβάτι με κάποιου είδους αναπνευστήρα, ένα ηλεκτρικό ανα­ πηρικό αμαξίδιο, ένας περιπατητήρας με το σχετικό στατό ορού. Ένας χώρος άδειος. Νυχτερινά άδειος. Η αλήθεια υπήρχε μέσα στο σκοτάδι. Κάπου μέσα στο σκοτάδι. Έβαλε το πιστόλι ξανά στη θήκη του, αύξησε την ένταση της δέσμης φωτός στον φακό του, φώτισε τριγύρω, έψαξε. Το σκο­ τάδι, η μαυρίλα, τον τύλιγε, τον έκλεινε από παντού γύρω του. Η λάμψη του φωτός έμοιαζε να μη φτάνει μέχρι κάτω στο δά­ πεδο. Σαν να σταματούσε μεσοδρομίς, να συναντούσε αντίστα­ ση και σαν να έμενε, τρόπον τινά, στον αέρα. Ο Μπέργερ κινούνταν με τη νωθρότητα ενός βραδύποδα. Προσπέρασε τον περιπατητήρα, η σακούλα του ορού τρεμόπαι­ ξε από το ρεύμα αέρα που δημιούργησε η κίνησή του, πέρασε δίπλα από το αμαξίδιο, ήταν κοντά στο κρεβάτι τώρα, στον σιω­ πηλό αναπνευστήρα που έμοιαζε να έχει παγώσει στη μέση μιας κίνησης. Ήταν λες κι όλος εκείνος ο μαύρος αέρας ήταν μεταδοτικός, κορεσμένος από βακτήρια. Σαν να βρισκόταν μέ­ σα σ’ ένα μεσαιωνικό θεραπευτήριο την εποχή της πανούκλας. Πέρασε ώρα. Έψαχνε κάτι που δεν ταίριαζε. Ένας ήχος τελικά τον έκανε ν’ αποφασίσει. Ένα από τα προσεκτικά του βήματα ακούστηκε διαφορετικά, ακριβώς δί­ πλα στο κρεβάτι. Έκανε μπρος και πίσω μερικές φορές. Το φαινόμενο επαναλαμβανόταν κάθε φορά. Έσκυψε στο δάπεδο. Όντως υπήρχε μια πολύ λεπτή γραμμή πάνω στον λινοτάπητα, μια μικρή χαραμάδα που εκτεινόταν και κάτω από το κρεβάτι. Έσπρωξε προσεκτικά το νοσοκομεια­ κό κρεβάτι στο πλάι και φάνηκε ένα τετράγωνο.