Τα τέρατα της Οξφόρδης (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χόλμς)

15 «Τα ξέρει όλα αυτά διότι έχει βάλει τους πράκτορές του να με παρακολουθούν και να του δίνουν αναφορά ημερησίως». Ο Μάικροφτ σούφρωσε ενοχλημένος τα χείλη του. «Αλήθεια λέει;» ρώτησε απογοητευμένος ο Στόουν. «Ο νεαρός Σέρλοκ έχει αποκτήσει τη συνήθεια να βρί- σκεται μπλεγμένος» μούγκρισε οΜάικροφτ «και εν τηαπου- σία του πατέρα μας είναι δική μου ευθύνη να φτάσει στα εικοστά πρώτα του γενέθλια σώματι και πνεύματι υγιής». «Νόμιζα πως ήταν δική μου ευθύνη να τον προσέχω» μουρμούρισε ο Στόουν, στρέφοντας το κεφάλι του στην τζαμαρία και κοιτάζοντας το πλήθος που περνούσε έξω από το θέατρο. «Σου είχα αναθέσει άλλα καθήκοντα» του θύμισε ο Μάικροφτ με έναν διόλου απολογητικό τόνο στη φωνή «κι άλλωστε ο Σέρλοκ θα σε αναγνώριζε. Η ικανότητά του να διακρίνει τις μεταμφιέσεις έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια». Έριξε μια ματιά στον Σέρλοκ κι ανασήκωσε το ένα του φρύδι. «Ομολογώ πως νιώθω ένα μείγμα ευθυμίας, ικανοποίησης κι εκνευρισμού για το γεγονός πως εντόπισες τους άνδρες που σε παρακο- λουθούσαν». Ο Σέρλοκ χαμογέλασε στον αδελφό του. «Δεν τους εντό- πισα απλά… Βρήκα στο ξενοδοχείο έναν υπάλληλο που είχε πάνω κάτω το μέγεθος και την κοψιά μου, του έδωσα το παλτό μου κι ένα σελίνι και τον έβαλα να περιπλανιέται στο Λονδίνο αντί για εμένα. Οι άνθρωποί σου ούτε που αντιλήφθηκαν την αλλαγή».