Τελευταία νέα πό την Ιθάκη

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, Ο ΓΙΟΣ 17 τραβήξει την καρέκλα κοντά στον πρόεδρο και δεν μίλαγε. Τον ρώτησε αν είναι καλά, αν έχει κάτι. «Τς» η απάντηση. Ύστερα για λίγο ξεχάστηκε με κάτι που του είπε ο αντιπρό­ εδρος. Όταν γύρισε ξανά προς το μέρος του, είδε πως έμενε αμίλητος.Αμίλητος και ωραίος.Δεν μπορεί,σκέφτηκε εκεί­ νη τη στιγμή. Κάποιο λάθος θα έγινε. Αποκλείεται αυτό το παιδί να είναι από εκείνα με τα μπουκαλάκια.Οι αστυνομι­ κοί για άλλο θα το πέρασαν, θα εξαπατήθηκε και ο εισαγγε­ λέας ανηλίκων, κάποιο λάθος έγινε. Και ακόμα πέρασε απ’ το μυαλό του να τον ρωτήσει πότε με το καλό θα έβγαινε από το ίδρυμα. Μέσα του έπλεκε το σενάριο να τον πάρει υπό την κηδεμονία του ο σύλλογός τους και, γιατί όχι, βρε αδερφέ!, να τον αναλάβει αυτός ο ίδιος: να τον γνωρίσει στην οικογένειά του, στα παιδιά του, να τον βοηθήσει να βρει τον ίσιο δρόμο. «Κυρ δάσκαλε!» Τινάχτηκε σαν να τον χτύπησε ρεύμα. «Τι,Μαρίνο;» Ο πατέρας του. Έκλεινε τρία χρόνια στα Διαβατά, θα έβγαινε του χρόνου τέτοια εποχή, ήταν μέσα γιατί «έδωσε μαχαίρι». Είχε πολύ καιρό να τον δει, προτού τον μπαγλαρώ­ σουν κι αυτόν στο ίδρυμα.Τα άλλα αδέρφια,όλα μεγαλύτερα, αγόρια και κορίτσια,σκορπισμένα στους πέντε ανέμους.Μο­ νάχα αυτός είχε απομείνει με τη μάνα τους. Αλλά είχε πολύ καιρό να τη δει, της είχε πει να μην πηγαίνει στο ίδρυμα και τον κοροϊδεύουν τ’ άλλα παιδιά μαμόθρεφτο. Τώρα, όμως,