Τελευταία νέα πό την Ιθάκη

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, Ο ΓΙΟΣ 15 πως ο Μαρίνος, αυτό το όμορφο αγόρι,πάνω κάτω στην ηλι­ κία του δεύτερου γιου του, ήταν από κείνα τα παιδιά που τα έβλεπε στα πάρκα και στο λιμάνι να κρατάνε ένα μπουκαλά­ κι ΒΙΚΟΣ και κάθε τόσο να το φέρνουν στη μύτη και να σνι­ φάρουν βενζίνη.Τι χασίσι και τι κρακ! Η βενζίνη είναι ο διά­ ολος,σμπαραλιάζει το νευρικό σύστημα,σε πέντε, δέκα χρό­ νια το πολύ, είσαι έτοιμος ή για το τρελάδικο ή για τα θυμα­ ράκια στον Κούκο. Είχαν αποφασίσει πρώτα να κάνουν μια μεγάλη βόλτα από τους κεντρικούς δρόμους –Αργοναυτών, Ιωλκού, Δημη­ τριάδος, Ιάσονος–, ύστερα για φαγητό στα Goody’s, παγωτό στη Δωδώνη και κατά τις δέκα να τους πάνε πάλι πίσω. Την απόφαση την πήραν στο τελευταίο συμβούλιο, όχι δίχως γκρίνιες.Πιο πεισμωμένη στην άρνησή της ήταν η κυρία Αν­ θούλα, η γενική γραμματέας. Τα παιδιά χρειάζονται γιορτή με χριστουγεννιάτικα ποιήματα και σκετς, να τους μάθουν τα κάλαντα, να ψάλουν το τροπάριο της Γεννήσεως, να τους μοιράσει το Προς την Νίκην... Τον αισθανόταν τώρα δίπλα του αγρίμι στη φάκα.Μήπως τελικά η Ανθούλα είχε δίκιο; Οι δρόμοι από την εορταστική κίνηση ήταν μποτιλιαρισμέ­ νοι,προχωρούσαν σημειωτόν.Για να σπάσει ο πάγος,άρχισε να τον ρωτάει πώς περνάνε τη μέρα τους στο ίδρυμα, αν πηγαί­ νουν σχολείο,αν σκέφτεται να μάθει καμιά τέχνη,ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον. Ο Μαρίνος γύρισε και τον κοίταξε ξαφνιασμένος. Σχέδια; Σχολείο; Μέλλον; Άφησε να του ξεφύ