Τα χρώματα των παιδιών

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ | 11 δύσκολη θέση. Αλλά μιλούσαμε για τον Φώτη. Ο Φώ- της, λοιπόν, είναι πολύ χαρούμενο παιδί, έξω καρδιά, που λένε, και μια που είμαστε και οι δυο καινούριοι νόμιζα πως ο δάσκαλος θα μας έβαζε να καθίσουμε μαζί. Εκείνος όμως με έβαλε δίπλα σ’ έναν άλλο μα- θητή, τον Βασίλη. Δεν ξέρω τι εντύπωση θα σου έκανε ο Φώτης, πα- τέρα, αλλά ο Βασίλης σίγουρα θα σου άρεσε πολύ! Είναι ένα πολύ σοβαρό παιδί. Ήσυχο. Μετρημένο. Και καλός μαθητής. Διαβάζει πολύ και έχει πάντα κάτι να πει στο μάθημα. Μερικές φορές μού φαίνεται σαν να είναι κά- πως… σοφός. Όμως δεν είναι αυτός ο πρόεδρος στην τάξη. Πρόεδρος είναι ένα κορίτσι, ζωηρό, με κάτι φου- ντωτές ξανθοκόκκινες μπούκλες, μες στην ενέργεια και με αδιάκοπη φλυαρία. Νεφέλη τη λένε. Παρόλο όμως που στο μάθημα δε βάζει γλώσσα μέσα της, κα- ταφέρνει και είναι σχεδόν πάντα η καλύτερη μαθήτρια. Γι’ αυτό και ο δάσκαλος δε θυμώνει πολύ μαζί της όταν μιλάει στην τάξη. Ο Βασίλης, λοιπόν, είναι πολύ συ- μπαθητικό παιδί. Και μια που καθόμαστε μαζί, στο διάλειμμα κάνουμε και παρέα. Όσο για τον Φώτη, αυ- τός κάθεται ένα θρανίο μπροστά μου. Εμείς με τον Βασίλη καθόμαστε στην τελευταία σειρά θρανίων, πράγμα που με παραξένεψε, αλλά ο Βασίλης μού είπε πως ο κύριος συνηθίζει να βάζει στο τέλος τους καλύ-