Τα χρώματα των παιδιών

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ | 21 Τις τελευταίες σκέψεις μου τις είπα δυνατά. ΣτονΦοίβο, τον αδέσποτο σκύλο, που με περιμένει πολλές φορές έξω από το σπίτι. Σήμερα του κατέβασα λίγα μακαρόνια με κι- μά που είχαν μείνει από χθες σε ένα μπολάκι γιαουρτιού και τα έφαγε με τρεις χαψιές. Θα πρέπει να πείναγε πολύ. Ίσως, πάλι, τα περιδρόμιασε όλα γρήγορα για να με ακο- λουθήσει. Είναι μεγαλόσωμος, με καφέ τρίχωμα που γίνε- ται μπεζ γύρω από τα μάτια, σαν να φοράει μπεζ αποκριά- τικη μάσκα. Στα τρία πόδια το χρώμα του γίνεται πιο σκού- ρο, ενώ το πίσω δεξιό μπεζίζει και μοιάζει σαν να φοράει κάλτσες και να του έχει φύγει η μία. Η μουσούδα του είναι πάντα υγρή και η ανάσα του λαχανιασμένη. Όσο για τα μάτια του, όταν τον κοιτάζω τα βυθίζει μέσα στα δικά μου και νιώθω να με πλημμυρίζει με αφοσίωση και λατρεία. Ο Φοίβος δεν είχε κάτι να πει για το εάν ο Τάσος θα τα έβαζε με εμένα και τον Φώτη στην περίπτωση που είχε προηγούμενα με την ΑΕΚ. Αντί για απάντηση, κούνησε την ουρά του και άφησε ένα σιγανό γρύλισμα. Και σε όλο τον δρόμο ως το σπίτι του Φώτη με ακολουθούσε κατά πόδας, με την ουρά του σηκωμένη σαν σημαία και κου- νώντας τη χαρούμενα δεξιά αριστερά. Χαρούμενος ήμουν κι εγώ που είχα ήδη εξασφαλίσει την πρώτη πρόσκληση από συμμαθητή στο καινούριο σχο- λείο. Το βρήκα εύκολα το σπίτι, αν και δε βρισκόταν στην ίδια γειτονιά με το δικό μου. ΟΦώτης μένει σε διαμέρισμα,