Τα τελευταία παιδιά στη Γη 8: Το απαγορευμένο οχυρό

Όσο και για το ότι αρχίζω να γίνομαι κανονικό ΤΕ- ΡΑΣ . Δεν αντέχω άλλο να τα κρατάω όλα μέσα μου. Κάτι πρέπει να κάνω. Ξέρω τι πρέπει να κάνω. Πρέπει να πω στην Τζουν για το Κοσμικό Χέρι – ότι αλλάζει , και μάλιστα πολύ . Ίσως αυτό να ξαλαφρώσει λίγο τη συνείδησή μου. Βδομάδες τώρα προσπαθούσα να βρω το κουράγιο να της μιλήσω, αλλά δεν κατάφερνα να αρθρώσω λέξη. Κάθε φορά που πάω να πω κάτι, μου κόβονται τα γό- νατα και είναι σαν… Έι, Τζουν. Ήθελα να σου πω κάτι… Ναι, τι τρέχει; Εμμ… ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΣΑΝ ΠΑΤΑΤΑΚΙ;