Τα τελευταία παιδιά στη γη 3: Ο βασιλιάς εφιάλτης

21 Δεν αργούμε να καταλήξουμε πως δεν υπάρχει άλλος –ούτε ζόμπι ούτε μη ζόμπι– στο κτίριο. Γέρνω λοιπόν σε ένα σκονισμένο πυροσβεστικό όχημα και λέω: «Δεν καταλαβαίνω. Αφού ακούσαμε φωνές!» Και τότε συμβαίνει. Ξανά. Αυτό. Με μεγάλο Α. Γιατί είναι ΜΕΓΑΛΟ γεγονός. Ακούμε τη φωνή. Από τον ασύρματο… Η καρδιά μου σχεδόν παγώνει και το αίμα μου κυλά στον ρυθμό: ΔΕΝ. ΕΙΝΑΙ. ΔΥΝΑΤΟΝ. ΔΕΝ. ΕΙΝΑΙ. ΔΥ- ΝΑΤΟΝ. --ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΑΝ-- ΓΕΙΑ! ΕΙΝΑΙ-- --ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ; ΕΙΜΑΣΤΕ-- <ΤΡΙΞΙΜΟ> <ΠΑΡΑΣΙΤΑ> <ΤΡΙΞΙΜΟ> <ΠΑΡΑΣΙΤΑ> --ΕΙΜΑΣΤΕ-- <ΤΡΙΞΙΜΟ>