Τα πουλιά της Μπανγκόκ

Τ Α Π Ο Υ Λ Ι Α Τ Η Σ Μ Π Α Ν Γ Κ Ο Κ 21 «Εγώ δεν είμαι η Ζακλίν Ωνάση. Τρεις βδομάδες έχω στη διάθεσή μου. Πες μου το όνομα ενός ποτού για να μεθύσω στην Ασία». «Άρωμα του Μονσεράτ». «Σαχλέ». « Σίνγκαπορ σλινγκ ». «Καλύτερο μου ακούγεται αυτό. Τι είναι;» «Είναι ένα κοκτέιλ που η πατρότητά του αποδίδεται στη Σιγκαπούρη και κυρίως στο ξενοδοχείο “Ραφλς” της Σιγκα- πούρης». «Αλήθεια;» «Αλήθεια ή ψέματα, δεν έχει σημασία. Oι άνθρωποι του ξενοδοχείου καλλιεργούν το μύθο κι αν ζητήσεις σίνγκαπορ σλινγκ θα σου το σερβίρουν μ’ ένα χαμόγελο συνενοχής». «Ωραίο είναι αυτό. Μου αρέσει όπως ακούγεται κι αυτό αρκεί. Φαντάζεσαι να γυρνάς τον κόσμο γυρεύοντας κάτι που ν’ ακούγεται καλά; Είναι το ίδιο ωραίο όσο τ’ όνομά του;» «Πςςς». «Θα σου στέλνω καρτ ποστάλ για να σου λέω πώς τα πάω». «Εσύ θα έχεις γυρίσει πριν φτάσουν οι κάρτες σου». «Θα σου στέλνω τηλεγραφήματα. Δεν σε συναρπάζει η ιδέα;» «Όχι». «Σ’ ενοχλεί;» «Oύτε». «Θες να σου φέρω τίποτα; Το μετάξι είναι φτηνό στην Μπαν- γκόκ». «Μια μποτίλια μεκόνγκ ». «Τι είν’ αυτό;» «Ένα ταϊλανδέζικο ουίσκι. Δεν ξέρω από τι το φτιάχνουν, αλλά έχει πολύ ωραία γεύση». «Εκεί το μυαλό σου εσένα».