Τα πουλιά της Μπανγκόκ

Τ Α Π Ο Υ Λ Ι Α Τ Η Σ Μ Π Α Ν Γ Κ Ο Κ 19 μένες όλες τους από τα πρακτορεία για το γεγονός ότι σ’ αυτό το ξενοδοχείο μεθοκοπούσε μέχρι κίρρωσης ένας πολύ σπου- δαίος άγγλος συγγραφέας. «Το κάλεσμα της Ασίας» είπε μέσα του ο Καρβάλιο όταν το κρύο διαπέρασε τα κόκαλά του, κι ας παρέμενε το ημερολόγιο της Caixa d’Estalvis * πιστό στο μήνα Oκτώβριο. «Θα βρέξει». Είπε απέξω του ή από μέσα του ο Καρβάλιο, πριν ή μετά την πρώτη αστραπή που έδωσε μια ψευδαίσθηση κίνησης στο πρες παπιέ αγαλματίδιο του Πιτάρα ** . Oι σταγόνες της βροχής ήθελαν να μαστιγώσουν τους διαβάτες της Ράμπλας, που τάχυναν το βήμα τους ή προφύλασσαν τα κεφάλια τους με τις εφημερίδες. «Έφτασαν οι καταλανικοί μουσώνες». «Oι μέρες γίνονται όλο και πιο μικρές» σκέφτηκε εκνευρι- σμένος, θαρρείς και του υπεξαιρούσαν ένα κομμάτι της ζωής του ή ένα κομμάτι του κόσμου. «Ήρθε το φθινόπωρο και θα περάσει. Έπειτα ο χειμώνας. Θα φορέσω πουλόβερ. Θα το βγά- λω. Την άνοιξη. Τι βλακεία!» «Κάτι είναι να γίνει, Μπισκουτέρ, και δεν θυμάμαι τι. Δεν ξέρω αν είναι το μουντιάλ του ποδοσφαίρου ή η επίσκεψη του Πάπα». «Το μουντιάλ έγινε. Η επίσκεψη του Πάπα, στο τέλος του μήνα». «Έγινε το μουντιάλ; Είσαι σίγουρος;» «Σίγουρος, αφεντικό». «Ποιος κέρδισε;» «Πάντως όχι η Μπάρτσα». * Ταμιευτήριο. ** Σεραφί Πιτάρα: ψευδώνυμο του καταλανού συγγραφέα και δρα- ματουργού Φεντερίκο Σολέρ (1839-1895).