Τα πλάσματα της οδού Τσουκνίδας (Το μαγικό θηριοτροφείο)

18 47 λαμπύριζε, λες και είχαν ανακατέψει στην άσφαλτο μικροσκοπικά διαμαντάκια. Και αν έτριβες καλά καλά τα μάτια σου, τα μισόκλει- νες προσεκτικά και κουνούσες και τα φρύδια σου πάνω κάτω, θα έβλεπες ότι ο φανοστάτης έξω από τον αριθμό 47 έριχνε ένα ανεπαίσθητα πράσινο φως. Το σπίτι στον αριθμό 47 ήταν πελώριο. Η Βι- όλα δεν ήταν καν σίγουρη αν είχε δει ακόμη όλα του τα δωμάτια, και ζούσε χρόνια εκεί. Το κορίτσι αγαπούσε το σπίτι αυτό τόσο πο- λύ, που ένιωθε το στήθος της να πονάει. Της άρεσε πολύ που, παρόλο που κάθε άλλο σπίτι στον δρόμο αυτό έμοιαζε με κουτί και είχε ένα χρώμα μπεζ σαν μπαγιάτικη κόρα ψωμιού, το δικό της σπίτι ήταν μια πανδαισία από ροζ και πράσινο και μπλε και πορτοκαλί που έκανε τα μάτια σου να δακρύζουν. Της άρεσε πολύ που είχε στρογγυλά παρά- θυρα, παράθυρα σε σχήμα αστεριού και παρά- θυρα με πολύχρωμα τζάμια. Της άρεσε ιδιαί-