Τα παλιά ασήμια (Μεταίχμιο Pocket)

[ 19 ] «Είσαι τρελή, παιδί μου, και θα έχεις στην τσάντα σου ολόκληρο τόμο; Θα σου φύγει ο ώμος και δεν θέλει και πολύ έτσι όπως έχεις καταντήσει!» την είχε μαλώσει όταν εκείνη της διευκρίνισε πως το… το βιβλίο αυτό τέλος πάντων θα το είχε μαζί της, θα το έπαιρνε πάνω στο αεροπλάνο, μέσα στην τσάντα της γιατί με τίποτα στον κόσμο δεν θα διακινδύνευε να το χάσει βάζοντάς το μέσα στην αποσκευή. Αν ήταν γραφτό να χαθεί –ο φόβος του αεροπλάνου την προετοί- μαζε πριν από κάθε ταξίδι και για το τέλος, εκτός των άλλων…–, θα χανόταν και το ημερολόγιο μαζί της. Έτσι κι αλλιώς, απόγονοι άλλοι δεν υπήρχαν. Πώς το αποκάλεσε στη σκέψη της; Να το! Επιτέλους είχε πει το κανονικό του όνομα! Ημερολόγιο! Αν και ήταν παραπάνω από σί- γουρη πως η Σεβαστή καθώς έγραφε τις σελίδες εκείνες, δεν είχε συνείδηση πως «κρατούσε ημερολόγιο». Εξάλλου και η ίδια της το είχε πει όταν το έβαζε στα χέρια της. «Πάρε αυτό.Άλλες είχαν σεντούκι με προίκες, κασελάκιαμε λίρες και κοσμήματα. Τούτο δω περιέχει άλλου είδους θησαυρούς. Τους θησαυρούς της καρδιάς μου». Η Έλσα ήταν η τελευταία απόγονος της ιστορίας που περιγρα- φόταν εκεί μέσα, αν η μοίρα το είχε αποφασίσει, μαζί έπρεπε να πάψουν να υπάρχουν. «Μοn Dieu!» είχε πιάσει το μέτωπό της, δήθεν απεγνωσμένη, η Ερωφίλη μόλις είχε ακούσει τη δήλωση της Έλσας, και εκείνη είχε αναρωτηθεί και πάλι αν η φίλη της διέκρινε τις διαφορές ανάμεσα στη ζωή και τη σκηνή. Ύστερα η Ερωφίλη είχε φέρει τα μακριά ξανθά μαλλιά της στο πλάι, έτσι που κάλυψαν εν μέρει το πλούσιο στήθος της, είχε κοιτα- χτεί φευγαλέα στον καθρέφτη και με το αριστερό χέρι στη μέση την