Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο γονείς θέλουν!

ΤΑ Π Α Ι Δ Ι Α Δ Ε Ν Θ Ε Λ Ο Υ Ν Ψ Υ Χ Ο Λ Ο Γ Ο . Γ Ο Ν Ε Ι Σ Θ Ε Λ Ο Υ Ν ! [ 18 ] ντάς του: «Πες μου τι είπαμε ότι θα κάνεις;». Από τη στιγμή που το παιδί θα πει «Θα προσέχω…» ή «Θα παίξω χωρίς να σε δια­ κόπτω όταν μιλάς στο τηλέφωνο», το παιδί τοποθετείται ως υποκείμενο του λόγου του: ως «εγώ» (= ο εαυτός μου ως υπο­ κείμενο του λόγου μου) και όχι ως «εσύ» (= κάποιος άλλος στον οποίο απευθύνεται ο μεγάλος). Αν αυτό γίνεται σε ένα περιβάλλον έντεχνης αγάπης, και αν νοηματοδοτείται κατάλληλα από τον λόγο των παιδαγωγών, τότε θα λειτουργήσει διπλά: • Άμεσα, ως υπόδειγμα στάσης, επειδή η γλώσσα λειτουργεί και ως προγραμματιστής και ρυθμιστής της συμπεριφοράς, όλως ιδιαιτέρως στο παιδί: Αρκεί να το παρατηρήσουμε όταν παίζει και ταυτόχρονα λέει φωναχτά με λέξεις αυτό που πράττει με τα χέρια, με το βλέμμα κ.λπ. • Και απώτερα, ως μάθημα ζωής, που το νόημά του συνοψίζε­ ται στο ότι η γλώσσα είναι κορυφαίος εγγυητής της συγκρό­ τησης του υποκειμένου και της αξιοπρέπειας του ανθρώ­ που, και γι’ αυτό την τιμάμε για να μας τιμάει. Μια διευκρίνιση: Παρόμοιες τεχνικές έχουν προταθεί και από άλλους. Τυπικά, αυτές οι τεχνικές εντάσσονται σε ένα σύνολο (ένα σύμπλεγμα και μια ακολουθία) άλλων τεχνικών, που η προο­ πτική τους είναι ο αποτελεσματικός προγραμματισμός της συ­ μπεριφοράς του παιδιού. Σε μια κραυγαλέα διατύπωση του νοή­ ματός της, μια τέτοια συμπεριφοροκεντρική προσέγγιση έχει μάλιστααποκληθεί(απότουςεπινοητέςτης)«Childmanagement» ή, για όσους δεν αντιλαμβάνονται τη συμπυκνωμένη διατύπω­ ση, «Child behavior management techniques»: Δηλαδή, το καλό