Τα κύματα του Βοσπόρου (Μεταίχμιο Pocket)

[ 18 ] ίσως, ποιος ξέρει, ίσως να άλλαζε γνώμη, ίσως να χώριζε, ίσως να την έπαιρνε, ίσως το μωράκι που μεγάλωνε μέσα της να είχε πατέ- ρα, ίσως… Προσπαθώντας να βάλει σε τάξη τα «ίσως» της, έκανε μερικά διστακτικά βήματα προς τη μεγάλη φωταγωγημένη σάλα, τη γεμά- τη λουλούδια και καλεσμένους. Ο τρόπος που κοίταζε γύρω της έδινε την εντύπωση πως ήθελε να αναμετρηθεί με το μεγάλο σπίτι. Το βλέμμα της σταμάτησε σ’ εκείνον. Κάπου στο βάθος του σαλονιού, είχε το πρόσωπο στραμ- μένο στη γυναίκα του, απαντούσε στα αστεία της, γελούσε μαζί της, δεν έπαιρνε στιγμή τα μάτια του από πάνω της. Την Ισμήνη, καθώς έλεγαν οι καλοθελητές, την είχε παντρευτεί για να μπει στον κύκλο της κι αυτό ήταν που έκανε την Ευρυδίκη να ενδώσει στην επίμονηπολιορκία και στα ερωτόλογά του. Βλέποντάς τους όμως κανείς κάτι τέτοιες στιγμές, εκείνη εντυπωσιακήμέσαστη μαύρη τουαλέτα της κι εκείνονψηλό, ευθυτενή, με έκφρασηανθρώ- που μετρημένου και στοχαστικού, να κοιτάζονται στα μάτια σαν σχολιαρόπαιδα, θα δυσκολευόταν πολύ να το πιστέψει. «Επιτέλους! Άρχισα ν’ ανησυχώ. Στις ομορφιές σου είσαι σήμε- ρα…» άκουσε δίπλα της την ήρεμη φωνή του Κίμωνα. «Θέλω να ξέρεις πως απόψε είσαι εδώ για μένα. Δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα από καμία άλλη καλεσμένη, είσαι η ντάμα μου…» είπε γλυκά, ενώ έσκυψε για να φιλήσει τρυφερά το χέρι της. Ο Κίμων Καραμάνογλου ήταν ο κατά δύο χρόνια μικρότερος αδελφός του γιατρού. Στα τριάντα του είχε την εμφάνιση ενός καλοκαμωμένου άντρα, με λευκό δέρμα και γαλανά μάτια, στητή κορμοστασιά και κινήσεις ανθρώπου που έδειχνε σίγουρος για τον εαυτό του. Με καλές σπου-