Τα κύματα του Βοσπόρου (Μεταίχμιο Pocket)

[ 35 ] «Δεν μπορώ να πάρω εγώμια τέτοια απόφαση. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα» βρήκε να πει. «Μα, γλυκιά μου, δεν έχω χρόνο, οι δουλειές μου, βλέπεις… αύριο φεύγω κιόλας για τη Μασσαλία. Τρελαίνομαι στη σκέψη ότι μπορεί να σε χάσω. Θέλω να ξέρω πώς νιώθεις κι αν θα δεχόσουν να με παντρευτείς και να ζήσεις μαζί μου στη Γαλλία. Όλα τα άλλα θα τα φροντίσω εγώ, μην ανησυχείς. Έχω μιλήσει στη μητέρα μου και είναι πολύ χαρούμενη με την επιλογή μου. Θα έρθει η ίδια να σε ζητήσει από την οικογένειά σου». Και μόνο στη σκέψη της αρχόντισσας η Βασιλική ανατρίχιασε. Είχε ακούσει καλά; Η αρχόντισσα Βεατρίκη το γνώριζε και ήταν και πολύ χαρούμενη με την επιλογή του γιου της; Πάλι τα γιατί και οι αμφιβολίες έσφιξαν την ψυχή της κοπέλας. Αυτή η απρόσιτη και σκληρή γυναίκα, που δεν καταδεχόταν να μιλήσει σε κανέναν στοΜπεμπέκι, ήξερε και χαιρόταν με την επιλο- γή του μονάκριβού της; Από την άλλη, ένιωθε το χέρι του να χαϊδεύ- ει τρυφερά το δικό της κι έλιωνε από ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα, που έκαιγε την καρδιά και το κορμί της. «Πρέπει να φύγω, άργησα και ο πατέρας…» σχεδόν φώναξε με αποφασιστικότητα τραβώντας το χέρι της. «Θαφύγουμε. Δώσε μου όμως μιαν απάντηση τώρα, δεν έχουμε χρόνο» επέμεινε εκείνος. Ντρεπόταν γι’αυτό που ήταν πια έτοιμη να ομολογήσει, ωστόσο άφησε τις σκέψεις να γίνουν λόγια. «Ναι, νομίζω πως, αν ο πατέρας δεν έχει αντίρρηση και αν όλα γίνουν όπως πρέπει, νομίζω… πως θέλω να σας ακολουθήσω στη Μασσαλίαήόπουαλλού είναι οι δουλειές σας» είπε τέλος χαμηλώνο- ντας τον τόνοτηςφωνής τηςκαι τονίζοντας το«σας» τουπληθυντικού.