Τα κύματα του Βοσπόρου (Μεταίχμιο Pocket)

[ 27 ] Αναμφίβολα ακόμα και η ίδια δεν πίστευε όσα της συνέβαιναν τελευταία. Πώς ήταν δυνατόν αυτή, μια ασήμαντη κοινωνικά και εμφανισιακά κοπέλα, να είχε συγκινήσει τον Πάτροκλο Μολά σαν γυναίκα! Τα χρόνια περνούσαν κι εκείνη πάντα με το βελόνι στο χέρι, έραβε, γάζωνε, ξήλωνε, μεγάλωνε…Με πατημένα τα είκοσι οκτώ, μικρόσωμηκαι λεπτήσανπουλάκι, μ’ένανχείμαρροκαστανόξανθων, πυκνών και ατίθασων μαλλιών, που συνήθως έδενε σφικτά πίσω σε κότσο, η Βασιλική δεν είχε τίποτα που θα μπορούσε να τραβήξει το ανδρικό ενδιαφέρον. Τίποτα ή σχεδόν τίποτα, γιατί αν κάποιος γύ- ριζε έστωκαι κατά λάθος να την κοιτάξει έπεφτε πάνωστα υπέροχα τεράστια μάτια της. Μάτια με ασυνήθιστο βαθυγάλαζο χρώμα, που θύμιζε σχεδόν κοβάλτιο. Τον αντίκρισε πρώτη φορά στον αυλόγυρο της εκκλησιάς του Αγίου Χαραλάμπους μετά την κυριακάτικη λειτουργία, όταν τους σύστησε μιαγειτόνισσα. ΟΠάτροκλοςΜολάς τήςφάνηκε πιοώριμος και πιο έμπειρος από όλα τα νεαρά παιδιά του χωριού. Ήτανόμορφος, με λεπτό, ψηλόπαρουσιαστικόκαι ξανθάμαλλιά. Ένα κράμα από ηθοποιό του Χόλιγουντ με λόρδο, με ναύαρχο κι ό,τι άλλο γοητευτικό μπορούσε να σκεφτεί. Στο χωριό ήξεραν πως ζού- σε μεταξύ Μασσαλίας και Οδησσού κάνοντας εμπόριο σιτηρών, όπως και πολλοί άλλοι την εποχή εκείνη. Οι έμποροι αυτοί ασχολούνταν με την εξαγωγήσιτηρών από την αζοφική ενδοχώρα, όπου είχαν στήσει δίκτυο αντιπροσώπων που φρόντιζαν την προαγορά του εμπορεύματος από τους παραγωγούς, την έγκαιρη και ασφαλή φόρτωση και αποστολή του ως το λιμάνι και την εξαγωγή του με ιστιοφόρα ή ατμόπλοια συνεργατών τους. Οι ίδιοι σπανίως επένδυαν στη ναυτιλίακαι συνήθως συνεργάζονταν