ΤΑ ΚΙΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙ ΤΣΟΥΙΚΟΦ 19 είμαστε εκδοτική επιχείρηση, έχουμε λειτουργικά έξοδα, απασχολούμε εργαζόμενους. / Ε, τότε μην το εκδίδετε. Στο τέλος αυτοέκδοση θα κάνω, θα χαρίζω το βιβλίo χέρι με χέρι και θα φιλώ το χέρι εκείνων που το δέχονται, ώστε να μην πάθω την ταπείνωση των ταλαίπωρων που μοιράζουν διαφημιστικά φυλλάδια και τους τα πετάνε στα μούτρα. Γι’ αυτό λοιπόν μη με βάζεις σε μπελάδες, άσε με στην ησυχία μου, μη με ξεσηκώνεις περισσότερο και με πιάσει καμιά λογοτεχνική υστερία στο και πέντε και αρχίσω να γράφω. Πάντως ευχαριστώ, παιδί μου, για την υπομονή σου, συγγνώμη προκαταβολικά που θα σε βασανίσω, αλλά θα σε βασανίσω συναινετικά· αν δεν αντέχεις, φεύγεις. Απορώ πώς το ανακάλυψες το βιβλίο μου, το ξέθαψες, εγώ το είχα ξεχάσει εντελώς, εσύ μου το θύμισες, έφαγα τον τόπο σε όλο το σπίτι να βρω ένα αντίτυπο για σένα, έβρισκα τα παρακμιακά βιβλία των αλλωνών, τα βλέπω και τρελαίνομαι. Απορώ πώς αυτά ζουν και βασιλεύουν, και τα δικά μας τα αγωνιστικά βιβλία πέθαναν, το τελευταίο αντίτυπο που υπάρχει σου δίνω· με έπιασε ένα ρίγος νεανικής χαράς, σαν ερωτικό χτυποκάρδι, όταν με ενημέρωσαν ότι ένας διδακτορικός αριστούχος φοιτητής, και μάλιστα σύντροφος, ψάχνει το ξεχασμένο βιβλίο μου. Τελικά δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, πάντα θα βρίσκεται το καλό μάτι, αλλά φοβάμαι κιόλας μήπως το πάθω σαν τον ξεσηκωμένο γέροντα που πίστεψε στα γλυκόλογα και περιμένει μήνες, χρόνια καθισμένος στο παγκάκι, όπου του έδωσε ραντεβού κάποια όμορφη ψεύτρα. Καταλαβαίνεις τι εννοώ». Η γλώσσα του περιφέρονταν απολαυστικά στη στοματική κοιλότητα και μάζευε τα μόρια του μελιού που μόλις
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=