Τα κιάλια του Βασίλι Τσουικόφ

16 ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Θα φωνάζω στους συντρόφους: Βολή τρεις μοίρες αριστερά, βολή εφτά μοίρες δεξιά. Θα γεμίσει ο Γράμμος ατσάλινα χελωνοκάκαυλα made in USA. Ξανάριξε τα τρίμματα της γόπας στο χώμα μπροστά στα έκπληκτα μάτια του νεαρού σ., που δεν μπορούσε να κατανοήσει αυτή την αψυχολόγητη κίνηση. Μακάρι να μην την κατανοήσει. Ευτυχώς έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί –ας το ευχηθούμε– ο καιρός που οι άνθρωποι αναζητούσαν με τρελό μάτι αποτσίγαρα, τα άναβαν και τα φουμάριζαν μέχρι του σημείου να καπνίζουν ως και τα καμένα δάχτυλά τους. Ήταν τότε ύβρις να συνθλίψεις τόσο πολύ τη στριφτή γόπα του τσιγάρου σου· κάποιος άλλος θα τη στερούνταν. Η φάση με τη λιωμένη γόπα τελείωσε με μια φράση-εντολή: «Αν καπνίζεις, να το κόψεις!». Ο νεαρός σ. ήταν ανυποψίαστος για όλα αυτά που γυρόφερναν στο κεφάλι του διπλανού του. Τα μαλλιά του ηλικιωμένου σ., αραιά και λευκά, είχαν μακρύνει αρκετά και χρειάζονταν βαθύ κούρεμα, κόλλαγαν ενοχλητικά σαν ιστός αράχνης στο ιδρωμένο μέτωπο. Ήταν όμως, όπως πάντα, επιμελώς ξυρισμένος, του έμεινε η συνήθεια από τον καπετάνιο, που και στο Βουνό ξυρίζονταν καθημερινά με το σάλιο του και την ακονισμένη ξιφολόγχη, έμπαινε στη μάχη σαν γαμπρός. Τον έχει δει κάποιος σε φωτογραφία με γενειάδα; Με σταυρωτά φισεκλίκια σαν λήσταρχο; Κανένας. Το από μέσα μετράει. Σήμερα το βλέμμα του δεν είχε γαλήνη, περιστρέφονταν οι βολβοί όπως το κεφάλι του πτηνού που έχασε την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, υποπτεύεται ότι από κάπου το σημαδεύει μια σφεντόνα, και ας μην το σημαδεύει, αρκεί

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=