Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια: Επίγονοι ή κληρονόμοι;

IV. Πρωτεύουσα πριν γίνει πόλη Αν εξαιρέσουμε την «Έξοδο», τον εποικισμό της Παλαι­ στίνης από την εβραϊκή διασπορά, η συγκρότηση του ελληνικού κράτους το 1832 έχει πολλές ομοιότητες με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ μετά τον Β΄ Πα­ γκόσμιο Πόλεμο. Η επικράτεια είναι στενόχωρη, ο Μο­ ριάς, η Ρούμελη, τα νησιά του Αργοσαρωνικού και με­ ρικές Κυκλάδες. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό το «με βια μετράει τη γη» του εθνικού μας ύμνου δεν σημαίνει ότι μετράει τη γη με τη βία των όπλων, αλλά ότι η Ελλά­ δα, πρωταγωνίστρια στον Ύμνο της Ελευθερίας, μετά βίας μετράει τη λίγη γη που της αντιστοιχεί. Οι φιλόλο­ γοι με διαβεβαιώνουν πως πέφτω έξω, όμως το καταθέ­ τω εδώ ως σκέψη. Η γη είναι λιγοστή, η Πελοπόννησος, το πιο εύφορο τμήμα της το έχουν ερημώσει οι στρατιές του Ιμπραήμ και η χώρα πάσχει από λειψανδρία. Μια ολόκληρη γενιά ανδρών, κοινώς εργατικών χεριών, έχει χαθεί στα χρό­ νια του πολέμου, της επανάστασης που έγινε πόλεμος