Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια: Επίγονοι ή κληρονόμοι;

16 | TAKHΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια μερικά χρόνια πριν, όταν οι Έλληνες τους είχαν απο­ κλείσει στην Ακρόπολη, ελλείψει πυρομαχικών, για να φτιάξουν βόλια, άρχισαν να χρησιμοποιούν το μολύβι που συνέδεε τους σπονδύλους των κιόνων. Οι Έλληνες προκειμένου να σώσουν τα ερείπιά τους διέκοψαν την πολιορκία. Οι κάτοικοι των Αθηνών δεν είχαν την ίδια άποψη. Χρησιμοποιούσαν τα μάρμαρα για να χτίσουν τις δικές τους οικοδομές, χαμηλές ευτυχώς με κεραμο­ σκεπές. Μια από τις πολλές αντιφάσεις της νεοελληνι­ κής συμπεριφοράς στα πρώτα διακόσια χρόνια της αυ­ τονομίας της. Στις κρίσιμες στιγμές, τα ερείπια είναι ιερά. Όταν περάσει η κρίση και η ζωή ξαναβρεί την καθημερινότητά της, επανέρχεται η αδιαφορία της συ­ νάφειας. Όπου κι αν σκάψεις, κάτι θα σου βγει. Αν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις, έχει καλώς. Αν όχι, καλύτερα να το εξαφανίσεις για να μην μπλέξεις. Σε γενικές γραμμές το υπέδαφος είναι ένας από τους με­ γάλους μπελάδες της σύγχρονης Ελλάδας. Αντί να κρύ­ βει ορυκτά, κρύβει αρχαιότητες. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα θεώρησε ότι συμμετέχει στη βιομηχανική επανάσταση παράγοντας ελαιόλαδο και σταφίδες. Ο δημόσιος χώρος προσφέρει λασπουριά τον χειμώ