Ταχυδρομείο

T Σ Α Ρ Λ Σ Μ Π Ο Υ Κ Ο Β Σ Κ Ι 20 καν να καθίσω. Άρχισε να μου ουρλιάζει με το που πέρασα την πόρτα. «Είσαι ένας έξυπνος καριόλης, ε;» «Θα προτιμούσα να μη με βρίζετε, κύριε!» «Έξυπνος καριόλης, είσαι από εκείνους τους χα­ μένους με το πλούσιο λεξιλόγιο, και σ’ αρέσει να μας το τρίβεις στη μούρη!» Μου κούνησε τα χαρτιά πέρα δώθε και ούρλιαξε: «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΖΟΝΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!» «Μην είσαι ανόητος. Είναι σαφέστατα σαδιστής» είπα εγώ. «Πόσο καιρό είσαι στο Ταχυδρομείο;» «Τρεις εβδομάδες». «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΖΟΝΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟ­ ΜΕΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!» «Και τι σχέση έχει αυτό δηλαδή;» «Είπα, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΖΟΝΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝ­ ΘΡΩΠΟΣ!» Νομίζω ότι ο κακόμοιρος ο ανθρωπάκος ήθελε πραγματικά να με σκοτώσει. Εκείνος κι ο Τζόνστον θα πρέπει να πλάγιαζαν μαζί. «Εντάξει» είπα «ο Τζόνστον είναι καλός άνθρω­ πος. Ξέχνα το, το γαμίδι». Έπειτα έφυγα και την επόμενη μέρα πήρα ρεπό. Άνευ αποδοχών, φυσικά.