Οι φανταστικοί Μπράιτστορμ: Ταξίδι στην άκρη της γης

9 «Ούτε η τελευταία». Τη στιγμή εκείνη, το ουρανόπλοιο ξεπρόβαλε πάνω απ’ τις μακρινές αποβάθρες, ψηλότερα απ’ τους θόλους και τους πύργους που υψώνονταν ολόγυρα. ΗΜόντι έβγα- λε το μονοσκόπιο από τη ζώνη με τα εργαλεία της. «Κλα- σικός διπλός κινητήρας…Α, κυρτά καταδιοδικά πτερύγια και ελικοφόρος άξονας – έξυπνη επιλογή». «Θέλω να δω κι εγώ!» είπε ο Άρθουρ, αρπάζοντας απ’ τα χέρια της το μονοσκόπιο. «Στοιχηματίζω πως η Τζε- μάιμαΤζόουνς είναι στο πηδάλιο. Διάβασα πως ο πατέρας της την άφησε να πιλοτάρει την πρώτη πτήση». «Κοίτα το σχήμα των μπαλονιών. Δύο μονγκολφιέ εί- ναι;» Η Μόντι ξαναπήρε το μονοσκόπιο. «Κι έχουν τοποθετήσει το ιστίο ανάμεσά τους;» «Ναι, καλά τα λες». «Περίεργη…» «…επιλογή. Κι είναι μικρότερο απ’ ό,τι θα περίμενα να είναι ένα καινούριο ουρανόπλοιο». «Μέχρι το Κριλ έχουν σκοπό να φτάσουν. Οι Τζόουνς δεν ενδιαφέρονται για τις παρυφές της Ανοιχτοσύνης. Θέλουν απλά να εξερευνήσουν τις σπηλιές για να βρουν πολύτιμα πετράδια». «Ή ίσως ψάχνουν τρόπο να κόψουν δρόμο. Λένε πως οι σπηλιές του Κριλ είναι τόσο βαθιές που φτάνουν μέχρι το Ταρν». Έμειναν σιωπηλοί καθώς το ουρανόπλοιο πετούσε προς το μέρος τους, πάνω από τον μεγάλο θόλο της Γεω- γραφικής Εταιρείας. Αυτή ήταν η παράδοση στην αρχή