Οι φανταστικοί Μπράιτστορμ: Ταξίδι στην άκρη της γης

15 «Πολύ γρήγορα ξεμπέρδεψαν» ψιθύρισε η Μόντι. Η φωτιά στο τζάκι της βιβλιοθήκης είχε σβήσει και η κυρία Πόουτσερ καθόταν στο σκούρο δρύινο τραπέζι, σφίγγοντας τις γροθιές της με τόση δύναμη που οι φλέβες στους καρπούς της είχαν φουσκώσει. Η στρυφνή γυναίκα είχε αναλάβει τα καθήκοντα της οικονόμου του σπιτιού ελάχιστο καιρό πριν ο μπαμπάς τους ξεκινήσει για την εξερευνητική αποστολή του. ΟΆρθουρ και ηΜόντι είχαν σύντομα ανακαλύψει ότι τα χαμόγελα της συνέντευξης γνωριμίας δεν ήταν παρά μια θεατρική παράσταση. Η κυρία Πόουτσερ φαινόταν να ενοχλείται απ’ τον παραμι- κρό ήχο που έκαναν – όπως και πολλοί κάτοικοι της Λον- δίνης πίστευε πως τα παιδιά θα έπρεπε να είναι αόρατα. Καμία σχέση με τον πατέρα τους, που πάντοτε έβρισκε χρόνο να ασχολείται μαζί τους. Οι ώμοι της κυρίας Πόουτσερ ανασηκώθηκαν, καθώς πήρε μια βαθιά ανάσα και περιεργάστηκε τα δύο αδέλφια. Ο Άρθουρ ένιωσε πως η συνηθισμένη της τραχύτητα είχε ξαφνικά μαλακώσει κι είχε δώσει τη θέση της σε μια έκλαμψη ζεστασιάς, ή μήπως δεν ήταν παρά μια αναλα- μπή λύπησης; Ό,τι κι αν ήταν, χάθηκε μονομιάς, καθώς η γυναίκα ίσιωσε την πλάτη κι ανακάθισε. «Ο πατέρας σας δε θα επιστρέψει». Τα λόγια της έμειναν μετέωρα στον αέρα σαν να μην είχαν νόημα. Ο Άρθουρ και η Μόντι κοιτάχτηκαν. «Τι είπατε;» ρώτησε η Μόντι. Η κυρία Πόουτσερ την κοίταξε ανασηκώνοντας τα