Τα ταξίδια του ταφ

G EORG E R . R . MA R T I N 24 σαν της σκόνης, γκρίζο σαν τη γενειάδα του Λάιον, που ήταν φουντωτή κι είχε σχήμα φτυαριού. Στο πλατύ, με αρχές καρά­ φλας μέτωπό του υπήρχε ένα λεπτό στρώμα ιδρώτα. Ο Κατζ Νέβις τού προκαλούσε νευρικότητα – ήταν άλλωστε ένας δια­ βόητος άντρας. Ο Λάιον στράφηκε στους υπόλοιπους για υποστήριξη. ΗΣελίζ Βάαν στραβομουτσούνιασε και κάρφωσε τα μάτια της στο άδειο πιάτο, λες και το βλέμμα της μπορούσε να το ξαναγεμίσει με κρεμώδη μπαλάκια. Η Ρίκα Ντόνσταρ –«η μισθοφόρος» όπως την είχε αποκαλέσει ο Νέβις– έγειρε στο κάθισμά της μ’ ένα σαρδόνιο βλέμμα στα έντονα, πράσινα μάτια της. Κάτω από τη μουντή μονοκόμματη φόρμα της και το γυαλιστερό γιλέκο από πλεχτό ατσάλι, το μακρύ, σκληρα­ γωγημένο κορμί της έδειχνε χαλαρό, σχεδόν νωθρό. Της ήταν αδιάφορο αν οι εργοδότες της ήθελαν να τσακώνονται όλη νύχτα, ή και την επόμενη μέρα ακόμα. «Οι προσβολές δεν εξυπηρετούν σε τίποτα» είπε ο Ανιτάς. Ήταν δύσκολο να καταλάβει κανείς τι σκεφτόταν το κυβερ­ νοειδές· το πρόσωπό του ήταν ένα αμάλγαμα μετάλλου, διά­ φανου πλαστικού και σάρκας, με πολύ περιορισμένη εκφρα­ στικότητα. Τα γυαλιστερά δάχτυλα του δεξιού χεριού, από μπλε ανοξείδωτο ατσάλι, ήταν πλεγμένα με τα σάρκινα του αριστερού, στο χρώμα της μόκας. Κοίταξε εξεταστικά τον Νέ­ βις με δυο μάτια από λαμπερό ασημί μέταλλο, που κινούνταν ελαφρά μέσα στις μαύρες πλαστικές τους κόγχες. «Ο Κατζ Νέβις παρέθεσε μερικά βάσιμα επιχειρήματα. Έχει εμπειρία σε τέτοια ζητήματα, ενώ εμείς όχι. Τι νόημα έχει να τον συ­ μπεριλάβουμε στο εγχείρημα, αν δεν έχουμε σκοπό να λάβου­ με υπόψη τις συμβουλές του;»