Τα ταξίδια του ταφ

G EORG E R . R . MA R T I N 38 «Ώστε έτσι. Εξηγήστε μού τους, αν έχετε την καλοσύνη». Το μακρύ πρόσωπο του Ταφ παρέμενε ανέκφραστο και απαθές. «Δεν θα είχες κερδίσει το τελευταίο παιχνίδι αν η Βάαν είχε συμμαχήσει μαζί μου όταν της το πρότεινα» είπε η Ρίκα σε ήπιο τόνο. «Οι συμμαχίες μπορούν να είναι επικερδείς για όλους τους εμπλεκόμενους, Ταφ. Στην προκειμένη περίπτωση, εσύ κι εγώ είμαστε οι ξέμπαρκοι. Είμαστε στη δούλεψή τους. Αν ο Λάιον έχει δίκιο για το άστρο των λοιμών, οι υπόλοιποι θα μοιραστούν πλούτη που ξεπερνούν τη φαντασία, ενώ εγώ κι εσύ θα λάβουμε απλώς τις αμοιβές μας. Δεν μου φαίνεται και πολύ δίκαιο». «Το δίκαιο δύσκολα διακρίνεται κι ακόμα πιο δύσκολα κα­ τακτάται» είπε ο Χάβιλαντ Ταφ. «Κι εγώ θα ήθελα η αμοιβή μου να ήταν πιο υψηλή, το δίχως άλλο όμως αυτό ισχύει για πολλούς ανθρώπους. Μολαταύτα, είναι η αμοιβή την οποία διαπραγματεύτηκα και αποδέχθηκα». «Μπορείς πάντοτε να κάνεις εκ νέου διαπραγμάτευση» του υπέδειξε η Ρίκα Ντόνσταρ. «Μας έχουν ανάγκη – και τους δύο. Σκέφτηκα πως, αν συνεργαζόμασταν, θα μπορούσαν ίσως να… εμ… φανούν πιο πειστικές οι απαιτήσεις μας για μια καλύτερη συμφωνία. Ίσα μερίδια. Μοιρασιά στα έξι. Τι λες;» «Μια ενδιαφέρουσα ιδέα, με αρκετά πειστικά επιχειρήματα» είπε ο Ταφ. «Πράγματι, κάποιος ενδεχομένως να έλεγε πως είναι επίσης ανήθικη, όμως οι αληθινά εκλεπτυσμένοι άνθρωποι πρέπει να διατηρούν μια κάποια ελαστικότητα στην ηθική τους». Η Ρίκα Ντόνσταρ μελέτησε για λίγο το μακρύ, κάτασπρο, ανέκφραστο πρόσωπό του κι ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο δικό της. «Δεν τσιμπάς, Ταφ. Βαθιά μέσα σου, έχεις εμμονή με τους κανόνες».