Τα ταξίδια του ταφ

ΤΟ Α Σ Τ Ρ Ο ΤΩΝ ΛΟ Ι ΜΩΝ 37 δώθε στο πάτωμα με τις πατούσες της. Ο Ταφ δεν άκουσε τη Ρίκα Ντόνσταρ να μπαίνει στο δωμάτιο· κανείς δεν άκουγε τη Ρίκα Ντόνσταρ να κινείται, εκτός αν το επιθυμούσε η ίδια. «Είσαι ακόμη ξύπνιος» είπε ακουμπώντας με την πλάτη στο πλαίσιο της πόρτας. Ο Ταφ έστριψε το κάθισμά του, γύρισε και την κοίταξε με απάθεια. «Εντυπωσιακό συμπέρασμα» της είπε. «Με βλέπετε να κάθομαι μπροστά σας και ν’ ασχολούμαι με τις πολυάριθμες δουλειές και απαιτήσεις του σκάφους μου. Από τα λιγοστά στοιχεία που σας παρέχουν τα μάτια και τα αυτιά σας και με ένα μονάχα άλμα λογικής, καταλήξατε στο συμπέρασμα πως δεν έχω ακόμη κοιμηθεί. Η ικανότητά σας για λογικούς συλ­ λογισμούς είναι αξιοθαύμαστη». Η Ρίκα Ντόνσταρ μπήκε με νωχελικά βήματα στην αίθου­ σα ελέγχου κι απλώθηκε στο ράντζο του Ταφ, που εξακολου­ θούσε να είναι σχολαστικά στρωμένο από τον προηγούμενο κύκλο ύπνου. «Κι εγώ ξύπνια είμαι» του είπε μ’ ένα χαμόγελο. «Ασύλληπτο» είπε ο Χάβιλαντ Ταφ. «Πίστεψέ με, Ταφ» είπε η Ρίκα «δεν κοιμάμαι πολύ – δύο με τρεις ώρες κάθε βράδυ. Είναι προσόν για το επάγγελμά μου». «Αναμφίβολα» είπε ο Ταφ. «Μέσα σ’ ένα σκάφος όμως, είναι λίγο πρόβλημα. Βαριέμαι, Ταφ». «Θα θέλατε ίσως να παίξουμε μια παρτίδα;» Εκείνη χαμογέλασε πάλι. «Όχι το ίδιο παιχνίδι όμως». «Είμαι πάντοτε πρόθυμος να μάθω νέα παιχνίδια». «Ωραία. Ας παίξουμε τότε ένα παιχνίδι συνωμοσίας». «Δεν γνωρίζω τους κανόνες». «Ω, είναι πολύ απλοί».