Τα ταξίδια του ταφ

G EORG E R . R . MA R T I N 36 η τεχνολογία αναγκάστηκε να προσαρμοστεί. Έτσι, στην Αφθονία, όπως σε όλα τα σκάφη –μ’ εξαίρεση τα πολεμικά με τις τριπλές βάρδιες και τα μεγάλα σκάφη των διαστρικών εται­ ρειών–, υπήρχε κύκλος ύπνου: οι ώρες όπου το σκάφος ήταν βυθισμένο στη σιωπή και στο σκοτάδι. Η Ρίκα Ντόνσταρ σηκώθηκε από το ράντζο της και, από μακρόχρονη συνήθεια, έλεγξε τον διατρητή της. Η Σελίζ Βάαν ροχάλιζε δυνατά, ο Τζέφρι Λάιον τιναζόταν και στριφογύριζε, κερδίζοντας μάχες που υπήρχαν μόνο στο κεφάλι του, ενώ ο Κατζ Νέβις ήταν βυθισμένος σε όνειρα πλούτου κι εξουσίας. Το κυβερνοειδές επίσης κοιμόταν, όμως ο δικός του ύπνος ήταν πιο βαθύς. Για ν’ αποφύγει τη βαρεμάρα του ταξιδιού, ο Ανιτάς είχε τοποθετήσει τον εαυτό του σ’ ένα ράντζο, είχε συνδεθεί με τον υπολογιστή του σκάφους κι ύστερα είχε σβή­ σει τα συστήματά του. Το τεχνητό κομμάτι του παρακολου­ θούσε τις λειτουργίες του βιολογικού. Η ανάσα του ήταν αργή σαν την κίνηση ενός παγόβουνου και είχε πολύ σταθερό ρυθμό. Η θερμοκρασία του σώματός του είχε χαμηλώσει και η κατα­ νάλωση ενέργειάς του είχε πέσει σχεδόν στο μηδέν. Παρ’ όλα αυτά, οι ακάλυπτοι αισθητήρες από ασημί μέταλλο, που έπαι­ ζαν τον ρόλο των ματιών του, έμοιαζαν μερικές φορές να κι­ νούνται ελαφρά, σαν να παρακολουθούσαν κάποια αόρατη εικόνα. Η Ρίκα Ντόνσταρ βγήκε αθόρυβα από το δωμάτιο. Στην αίθουσα ελέγχου καθόταν μόνος ο Χάβιλαντ Ταφ. Στους μη­ ρούς του ήταν απλωμένος ο γκρίζος γάτος και τα μεγάλα, λευ­ κά του χέρια κινούνταν πάνω στα πλήκτρα του υπολογιστή. Στα πόδια του έπαιζε η μικρότερη, ασπρόμαυρη γάτα, η Λαί­ λαπα. Είχε πιάσει μια γραφίδα φωτός και τη χτυπούσε πέρα