Τα ταξίδια του ταφ

ΤΟ Α Σ Τ Ρ Ο ΤΩΝ ΛΟ Ι ΜΩΝ 35 «Το αμπάρι δεκαέξι είναι ασφυκτικά γεμάτο με πλαστικά αντίγραφα από κουγκλιανές μάσκες οργίων, τις οποίες δεν κα­ τάφερα δυστυχώς να πουλήσω πίσω στον ΣανΝτέλορ, γεγονός για το οποίο κατηγορώ αποκλειστικά τον Νόα Γουάκερφας, ο οποίος χτύπησε τις τιμές μου, στερώντας μου έτσι την όποια μικρή ελπίδα για κάποιο κέρδος. Στο αμπάρι δώδεκα έχω απο­ θηκευμένα ορισμένα προσωπικά αντικείμενα, ετερόκλητο εξο­ πλισμό, συλλεκτικά αντικείμενα και άλλα μικροπράγματα. Το υπόλοιπο σκάφος είναι σχετικά άδειο, κυρία μου». «Εξαιρετικά!» αναφώνησε η Σελίζ Βάαν. «Σ’ αυτή την πε­ ρίπτωση, θα μετατρέψουμε τα μικρότερα αμπάρια σε δωμάτια για τον καθέναν από μας. Λογικά δεν θα είναι δύσκολο να μεταφερθούν τα στρωσίδια μας». «Καθόλου» συμφώνησε ο Χάβιλαντ Ταφ. «Ε, κάν’ το λοιπόν!» είπε απότομα η Σελίζ Βάαν. «Όπως επιθυμείτε» είπε ο Ταφ. «Θέλετε να σας νοικιάσω μια στολή συμπίεσης;» «Τι;» Η Ρίκα Ντόνσταρ χαμογελούσε σαρδόνια. «Οι αποθηκευ­ τικοί χώροι δεν είναι συνδεδεμένοι στο σύστημα διατήρησης ζωής» είπε. «Δεν έχουν αέρα, ούτε θέρμανση, ούτε ατμοσφαι­ ρική πίεση. Δεν έχουν καν βαρύτητα». «Ό,τι πρέπει για σένα» πρόσθεσε ο Κατζ Νέβις. «Πράγματι» είπε ο Χάβιλαντ Ταφ. Πάνω σ’ ένα αστρόπλοιο, η μέρα και η νύχτα είναι έννοιες δίχως νόημα, όμως οι αρχαίοι βιορυθμοί του ανθρώπινου σώ­ ματος εξακολουθούσαν να έχουν τις ίδιες απαιτήσεις, κι έτσι