Τα ταξίδια του ταφ

ΤΟ Α Σ Τ Ρ Ο ΤΩΝ ΛΟ Ι ΜΩΝ 33 δεν είναι ασφαλές απ’ αυτά τα ζώα. Έχω χάσει δύο γραφίδες φωτός, το καλύτερο δαχτυλίδι για το μικρό μου δάχτυλο και τώρα αυτό . Δέχτηκα επίθεση ! Είναι πραγματικά ανυπόφορο. Επιμένω: Αυτά τα καταραμένα ζώα πρέπει να τοποθετηθούν άμεσα στο αμπάρι του σκάφους. Άμεσα , μ’ ακούς;» «Σας διαβεβαιώνω πως η ακοή μου είναι απόλυτα επαρκής» είπε ο Χάβιλαντ Ταφ. «Αν τα απολεσθέντα σας δεν έχουν βρεθεί μέχρι το τέλος του ταξιδιού, μετά χαράς να σας αποζη­ μιώσω για την αξία τους. Πολύ φοβάμαι ωστόσο πως πρέπει ν’ αρνηθώ το αίτημά σας αναφορικά με τον Μανιτάρη και τη Λαίλαπα». «Είμαι επιβάτης σ’ αυτό το γελοίο σκάφος!» ούρλιαξε η Σελίζ Βάαν. «Είναι αναγκαίο να προσβάλλετε και τη νοημοσύνη μου πέρα από την ακοή μου;» ρώτησε ο Ταφ. «Η ιδιότητά σας εδώ ως επιβάτη είναι προφανής, κυρία μου· δεν είναι αναγκαίο να μου τη θυμίσετε. Επιτρέψτε μου όμως να σας θυμίσω εγώ πως αυτό το μικρό σκάφος, το οποίο προσβάλλετε με τέτοια άνεση, είναι τόσο το σπίτι μου όσο και το μέσο βιοπορισμού μου – και η κατάστασή του είναι αυτή που είναι. Περαιτέρω, παρότι είστε αναμφίβολα επιβάτης και άρα απολαμβάνετε ορισμένα δικαιώματα, οΜανιτάρης και η Λαίλαπα είναι λογικό να απο­ λαμβάνουν πολύ περισσότερα, καθότι αυτός είναι, ούτως ει­ πείν, ο μόνιμος τόπος κατοικίας τους. Δεν συνηθίζω να παίρνω επιβάτες στην Αφθονία Εξαίρετων Αγαθών σε Τιμές Ευκαιρίας. Όπως θα έχετε παρατηρήσει, ο διαθέσιμος χώρος επαρκεί οριακά για τις δικές μου ανάγκες. Δυστυχώς, προσφάτως έχω υποστεί διάφορες επαγγελματικές τρικυμίες και δεν χωρά κα­ μία αμφιβολία πως, όταν ήρθε σε επαφή μαζί μου ο Κατζ Νέ