Τα ταξίδια του ταφ

ΤΟ Α Σ Τ Ρ Ο ΤΩΝ ΛΟ Ι ΜΩΝ 29 Πρέπει να ένιωσε τα βλέμματα καρφωμένα πάνω του, διό­ τι γύρισε το χλωμό, ανέκφραστο πρόσωπό του και τους κοί­ ταξε. Συνέχισε να τους κοιτάζει, μέχρι που η Σελίζ Βάαν απέστρεψε πρώτη το βλέμμα, έπειτα ο Τζέφρι Λάιον και τε­ λικά ο Ανιτάς. «Ποιος είναι;» ρώτησε τον Κατζ Νέβις το κυ­ βερνοειδές. «Ο Γουάκερφας τον αποκαλεί Τάφι» είπε ο Νέβις. «Απ’ όσο ξέρω, το κανονικό του όνομα είναι Χάβιλαντ Ταφ». Ο Χάβιλαντ Ταφ αφαίρεσε από το ταμπλό το τελευταίο πρά­ σινο αστρικό οχυρό, με μια κίνηση τόσο λεπτεπίλεπτη που αποτελούσε σκέτη παραφωνία για το μεγάλο του μέγεθος. Ύστερα ίσιωσε το κορμί του και κοίταξε το ταμπλό του παι­ χνιδιού με ικανοποίηση. Ολόκληρο το αστρικό σμήνος ήταν κόκκινο: καταδρομικά, θωρηκτά, αστρικά οχυρά και αποικίες, όλα κατακόκκινα. «Θαρρώ πως η νίκη είναι δική μου» είπε. «Για μια ακόμα φορά» είπε η Ρίκα Ντόνσταρ. Τεντώθηκε για να λύσει τους κόμπους που είχαν σχηματιστεί στα μέλη της, από τις ώρες που είχε περάσει σκυμμένη πάνω από το παιχνίδι. Είχε τη θανάσιμη χάρη μιας λέαινας και κάτω απ’ το ασημί γιλέκο από πλεχτό ατσάλι, στο ύψος του ώμου, είχε θηκαρωμένο τον διατρητή της. «Να αποτολμήσω την πρόταση μιας ακόμα παρτίδας;» είπε ο Χάβιλαντ Ταφ. ΗΝτόνσταρ γέλασε. «Όχι, ευχαριστώ» είπε. «Είσαι υπερ­ βολικά καλός. Είμαι γεννημένη τζογαδόρος, όμως μ’ εσένα δεν είναι καν τζόγος. Κουράστηκα να χάνω». «Στάθηκα ιδιαίτερα τυχερός στις παρτίδες που παίξαμε