Σ' άφησα

C L A R E M A C K I N T O S H 14 είχε ενημερωθεί και ότι κάποιος είχε καλέσει το όχημα επιχει­ ρήσεων – ένα δυσκίνητο όχημα γεμάτο με τέντες, φώτα έκτακτης ανάγκης και ζεστά ροφήματα. Όλα είχαν γίνει. Πάντα γίνονταν, αλλά η ευθύνη ήταν δική του ως επιθεωρητή υπηρεσίας. Συνήθως οι ένστολοι εκνευρίζονταν όταν εμφανίζονταν οι αστυνομικοί του Εγκληματολογικού και άρχιζαν να ασχολούνται με ό,τι είχαν ήδη ασχοληθεί εκείνοι, αλλά έτσι είχαν τα πράγματα. Όλοι τα είχαν περάσει · ακόμα κι ο Ρέι, που είχε κάνει ελάχιστο καιρό ένστολος πριν ανέβει στην ιεραρχία. Μίλησε με την Αίθουσα Ελέγχου για να τους ενημερώσει ότι απείχαν πέντε λεπτά, αλλά δεν τηλεφώνησε στο σπίτι του. Ο Ρέι συνήθιζε να τηλεφωνεί στη Μαγκς τις σπάνιες φορές που επρό­ κειτο να γυρίσει σπίτι στην ώρα του, κάτι που ήταν πολύ πιο πρακτικό αν έκρινε από τις υπερωρίες που χρειαζόταν να κάνει. Μόλις έστριψαν στη γωνία, η Κέιτ έκοψε ταχύτητα και συ­ νέχισε πολύ αργά. Πέντε έξι περιπολικά ήταν σταματημένα εδώ κι εκεί, με τους φάρους τους να ρίχνουν μπλε λάμψεις κάθε δεύτερο δευτερόλεπτο. Προβολείς ήταν στημένοι σε μεταλλικά τρίποδα – οι δυνατές τους ακτίνες φώτιζαν την ψιλή ομίχλη της βροχής, που ευτυχώς είχε κόψει την τελευταία ώρα. Η Κέιτ είχε σταματήσει καθώς έφευγαν από το τμήμα για να πάρει ένα παλτό, να βγάλει τα τακούνια της και να φορέσει γαλότσες. «Η άνεση προέχει» είχε πει γελώντας, ρίχνοντας τα παπούτσια της μες στον φωριαμό της και φορώντας τις μπότες. Ο Ρέι σπάνια έδινε σημασία είτε στην άνεση είτε στο στιλ, τώρα όμως ευχόταν να είχε φέρει τουλάχιστον παλτό. Πάρκαραν το αυτοκίνητο εκατό μέτρα από μια μεγάλη άσπρη τέντα που είχε στηθεί σε μια προσπάθεια να προστατεύσει από τη βροχή ό,τι στοιχεία μπορεί να είχαν απομείνει. Η μια πλευρά της τέντας ήταν ανοιχτή και είδαν μια ερευνήτρια της Σήμανσης πεσμένη στα γόνατα να παίρνει δείγμα από κάτι που δεν έβλε