ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 36 μένια νομίσματα, το 269 π.Χ., κοντά στον ναό της Ήρας της Μονήρους [Juno Moneta], ορισμένα είχαν γραμμένη πάνω τη λέξη «Moneta», που στη συνέχεια μετατράπηκε στο αγγλοσαξονικό «money», δηλαδή χρήματα. Τα νομίσματα αποτελούσαν έναν απλό τρόπο να πληρώνει κανείς για τις καθημερινές αγορές του. Τα νομίσματα έμπαιναν σε πουγκί στα ταξίδια. Ήταν απαραίτητα σε μια τόσο εκτεταμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ορισμένες φορές, οι κάτοικοί της μάθαιναν πως είχαν νέο αυτοκράτορα βλέποντας την εικόνα του στο νόμισμα. Τα νομίσματα όμως δεν είναι η μόνη δυνατή μορφή χρήματος. Στα νησιά Γιαπ της Μικρονησίας, ως χρήματα χρησιμοποιούνταν πέτρινα αγάλματα. Η μεγαλύτερη από τις πέτρες αυτές είχε διάμετρο 3,6 μέτρα. Δεν μετακινούνταν όταν άλλαζε ο ιδιοκτήτης – οι κάτοικοι των νησιών απλώς άφηναν την πέτρα στη θέση της και όλοι στην κοινότητα σημείωναν ποιος ήταν ο νέος ιδιοκτήτης. Από την άλλη, τα μεγάλα αυτά αγάλματα δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο εμπόριο – αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι όσο ασυνήθιστο ακούγεται. Στους σύγχρονους καιρούς, οι κεντρικές τράπεζες έχουν χρυσό στα θησαυροφυλάκιά τους. Όταν πουλιέται ο χρυσός, η αλλαγή συνήθως απλώς καταγράφεται σε ένα ηλεκτρονικό αρχείο και ο πραγματικός χρυσός δεν μετακινείται καθόλου. Θα το εκτιμούσαν αυτό οι κάτοικοι των Γιαπ. Είτε είχαν τη μορφή γλυπτών είτε νομισμάτων, ένα κοινό χαρακτηριστικό των χρημάτων εκείνης της εποχής ήταν ότι διέθεταν εγγενή αξία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι έμποροι έδιναν
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=