Σύντομη ιστορία της δημοκρατίας
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 22 Η δημοκρατία έχει μια sauvage (άγρια) ποιότητα, όπως αρε σκόταν να λέει ο Γάλλος στοχαστής Κλοντ Λεφόρ (1924-2010). Καταρρακώνει τις βεβαιότητες, υπερβαίνει τα όρια και δεν κα θυποτάσσεται εύκολα. Ζητάει από τους ανθρώπους να δουν τι κρύβεται πίσω από τα λόγια των θεών, των ελέω Θεού ηγεμό νων, ακόμα και της ανθρώπινης φύσης, να εγκαταλείψουν κάθε αξίωση εγγενούς προνομίου που βασίζεται στη «φυσική» ανωτε ρότητα εγκεφάλου ή αίματος, χρώματος του δέρματος, κάστας, τάξης, θρησκευτικής πίστης, ηλικίας ή σεξουαλικής προτίμη σης. Η δημοκρατία αλλοιώνει την εξουσία. Ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να δουν ότι η ζωή τους μπο ρεί να υποστεί αλλαγές, η δημοκρατία αυξάνει την επίγνωση του τι είναι πιθανότατα το ύψιστο πολιτικό πρόβλημα: πώς να απο τρέψει την εξουσία των λίγων, των πλουσίων ή των ισχυρών, που φέρονται λες και είναι πανίσχυροι αθάνατοι γεννημένοι για να κυβερνούν; Η δημοκρατία λύνει το παλιό αυτό πρόβλημα του τιτανισμού –της εξουσίας από εκείνους που προσποιούνται πως είναι γίγαντες– υπερασπίζοντας μια πολιτική τάξη που διασφαλί ζει το γεγονός ότι αποτελεί μόνιμα ένα ανοιχτό ερώτημα το ποιος παίρνει πόσα, πότε και με ποιον τρόπο. Από τα πρώτα της βήμα τα, η δημοκρατία αναγνώριζε ότι, παρόλο που οι άνθρωποι δεν ήταν άγγελοι, ήταν τουλάχιστον αρκετά καλοί για να αποτρέπουν άλλους ώστε να μη φέρονται σαν να ήταν. Και η άλλη πλευρά του νομίσματος: από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν είναι άγιοι, δεν είναι δυνατό να εμπιστευτούμε κανέναν να κυβερνάει τους άλ λους χωρίς έλεγχο της εξουσίας του. Η δημοκρατία υποθέτει, όπως είπε κάποτε ο Κινέζος συγγραφέας Λιν Γιουτάνγκ (1895-
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=