Συνωμοσία της φωτιάς (pocket)

[ 12 ] «Σύμφωνοι» είπε ο Χιουζ από το πίσω κάθισμα. «Σύμφωνοι;» είπε ο ΜακΣόρλεϊ στον Κομίσκι. «Ναι, μην ανησυχείς» απάντησε ο Κομίσκι μ’ ένα τρεμάμενο χα­ μόγελο. Δυο μπάτσοι βγήκαν από το αυτοκίνητο, φορώντας τα καπέλα τους και τα φωσφοριζέ γιλέκα τους. Η γυναίκα δεν ήταν άσχημη. Τα ανοιχτά καστανά μαλλιά της ήταν μαζεμένα κάτω από το καπέ­ λο. Ο άντρας ήταν ψηλός και σε καλή φυσική κατάσταση. Το έντο­ νο μαύρισμά του τον έκανε να μοιάζει εξωπραγματικός κάτω από τον γκρίζο ουρανό. Πλησίασαν το Focus, με τον άντρα να προπο­ ρεύεται. Οι υαλοκαθαριστήρες γρατζουνούσαν το παρμπρίζ. Το τρίξιμο του λάστιχου πάνωστο γυαλί ερχόταν σε αντίστιξη με τους χτύπους της καρδιάς του ΜακΣόρλεϊ. Έβαλε το δάχτυλό του στο κουμπί για να είναι έτοιμος να κατεβάσει το παράθυρο όταν του το ζητούσε ο μπάτσος. Εκείνος όμως έπιασε το χερούλι και άνοιξε την πόρτα. Τα νερά της βροχής έτρεξαν μέσα. Δεν είχε σταματήσει να βρέχει τρεις μήνες σερί. Όλη μέρα, κάθε μέρα, χωρίς διάλειμμα. Μια χοντρή σταγόνα έσκασε στο μάγουλο τουΜακΣόρλεϊ κάνοντάς τον ν’ανοι­ γοκλείσει τα μάτια του. «’σπέρα» είπε ο μπάτσος. Η προφορά του ήταν αγγλική, βαριά και κοφτή. «Σβήστε τη μηχανή σας, παρακαλώ, κύριε». ΟΜακΣόρλεϊ γύρισε το κλειδί. Η μηχανή έσβησε, και οι υαλοκα­ θαριστήρες κοκάλωσαν στη μέση του παρμπρίζ. «Να βλέπω τα χέρια σας, έτσι μπράβο» είπε ο μπάτσος. Αυτή η προφορά, σκέφτηκε οΜακΣόρλεϊ, έχει στόφα αξιωματι­ κού. Φανέρωνε παρελάσεις και αυστηρούς χαιρετισμούς, όχι περι­ πολίες και φυλάκια ελέγχου.