Συνωμοσία της φωτιάς (pocket)

[ 24 ] πιστόλι, κρατώντας το και με τα δύο του χέρια, ενώ τοποθέτησε το σώμα του έτσ ώστε να είναι έτοιμο να δεχτεί το κλότσημα. «Άσ’ τη να φύγει, Άντι» είπε ο Λένον. ΟΡάνκιν πισωπάτησε, σέρνοντας τη Σίλβια από τα μαλλιά. Έριξε μια ματιά πάνωαπό τον ώμο του και την έσυρε πίσωαπό τον πάγκο, προς την πίσω πόρτα. «Μη, Άντι» είπε ο Λένον ακολουθώντας τον. «Το στενάκι είναι αδιέξοδο. Έχει τοίχο και από τις δύο πλευρές. Δεν μπορείς να ξεφύ­ γεις». Ο Ράνκιν τράβηξε τη Σίλβια κοντά του κι έβαλε το μαχαίρι κάτω από το πιγούνι της. Ο Λένον είδε κάτι κόκκινο στο δέρμα της. Δεν μπορούσε να καταλάβει αν το αίμα ήταν του Κρόζιερ ή δικό της. «Αχ Θεέ μου, βοήθησέ με» είπε η Σίλβια. «Μην ανησυχείς, Σίλβια» είπε ο Λένον πλησιάζοντας τον πάγκο. Χαμογέλασε όσο πιο ανέμελα μπορούσε. «Δεν θα σου κάνει κακό ο Άντι. Όλοι εδώ σε συμπαθούν πολύ. Πού θα πηγαίνουν για ψάρι και πατάτες αν πάθεις τίποτα, ε; Ούτε πίτες ούτε λουκάνικα για βραδινό. Όλοι ξέρουνότι ηΣίλβιαέχει τοκαλύτεροφαγητόστηνπόλη. Σωστά;» Η Σίλβια δεν απάντησε. Ο Ράνκιν προχωρούσε προς την πόρτα. «Τι θα γίνει αν σε πειράξει οΆντι, ε; Δεν θα ξέρει πού να κρυφτεί. Έλα,Άντι, άσ’τη ναφύγει. Θα τα βρούμε. ΟΚρόζιερ αναπνέει ακόμη. Μην τα κάνεις χειρότερα». Ο Λένον αναζητούσε κάποιο ίχνος αμφιβολίας ή πανικού στο πρόσωπο του Ράνκιν, αλλά το μόνο που έβλεπε ήταν τα αδειανά του μάτια, βυθισμένα στο μαυρισμένο δέρμα του. «Θα τη σκίσω την παλιόγρια» είπε ο Ράνκιν ανοιγοκλείνοντας το στόμα του πάνω στα βαμμένα της μαλλιά. «Μη νομίζεις ότι δεν θα το κάνω».