η ηλικία της αγάπης, η αγάπη της ηλικίας 39 στη συνείδησή μου από παιδί. Όταν ήμουν μικρό κορίτσι, είχα κατενθουσιαστεί όταν έφτιαξαν τον Κεν για ταίρι της Μπάρμπι. Επιτέλους μπορούσα να παίξω την οικογένεια. Ακόμα κι όταν ο φεμινισμός κατέλαβε κάθε πόρο του δεκαεξάχρονου σώματός μου, συνέχισα να θέλω και να πιστεύω στην ιδέα της ευτυχισμένης ένωσης της Μπάρμπι και του Κεν εις τον αιώνα τον άπαντα – το ίδιο ήθελα για μένα και για το άτομο που θα επέλεγα. Παρότι έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια που είμαι στοχάστρια και ακτιβίστρια του φεμινισμού, η εμμονή μου με την αγάπη είναι τόσο βαθιά όσο ήταν όταν παρουσίασα πρώτη φορά τον νέο μου Κεν στην Μπάρμπι. Ήταν κανονικό προξενιό. Με την Μπάρμπι στο ένα χέρι και τον Κεν στο άλλο, μπορούσα να δημιουργήσω έναν κόσμο όπου η αγάπη είχε διάρκεια, έναν κόσμο όπου η ένωση από έρωτα ξεκλείδωνε την καρδιά και εξύψωνε το πνεύμα. Μπορούσα να δημιουργήσω τον παράδεισο. Η φαντασίωση της αληθινής αγάπης και της τέλειας ένωσης που πρόσφερα στην Μπάρμπι και στον Κεν αποτέλεσε το θεμέλιο για τη δική μου αναζήτηση της αγάπης. Ζούσα σε έναν κόσμο όπου η γιαγιά και ο παππούς μου από την πλευρά της μητέρας μου ήταν παντρεμένοι σχεδόν ογδόντα χρόνια, όπου οι γονείς μου ήταν εμφανώς αποφασισμένοι να μείνουν μαζί για πάντα (ακόμα κι αν μου ήταν προφανές από μικρή ότι εκείνοι, όπως και άλλα ζευγάρια σαν κι αυτούς, δεν ένιωθαν αναγκαστικά το αίσθημα της εκπλήρωσης σε ό,τι αφορούσε την αγάπη τους). Είχα εμμονή με το ζήτημα της εκπλήρωσης. Ήθελα να καταλάβω πώς θα κάνω την αγάπη να δουλέψει.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=