η ηλικία της αγάπης, η αγάπη της ηλικίας 35 ο φόβος ότι μας εγκατέλειψαν για πάντα, μας άφησαν δίχως αγάπη. Τώρα πια η μέση ηλικία και τα χρόνια που ακολουθούν αποτελούν την περίοδο κατά την οποία ξαναβρίσκουμε τις δυνάμεις μας και γνωρίζουμε επιτέλους την αγάπη. Οι γυναίκες μιλούν περισσότερο από ποτέ για το πόσο δύσκολο είναι να έχουν δύναμη σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει πολύ, αλλά παραμένει πατριαρχικός. Κι έτσι καταλήγουμε να έχουμε πάρα πολλή ελευθερία σ’ έναν κόσμο που δεν αποδέχεται πλήρως την ελευθερία μας. Κι αυτό δημιουργεί με τη σειρά του νέα ζητήματα, που καμιά γυναίκα στο παρελθόν δεν χρειαζόταν να αντιμετωπίσει. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πόσοι από τους γονείς μας παρέμειναν ή παραμένουν σε γάμους για πάνω από πενήντα χρόνια, στους οποίους η γυναίκα είναι μίζερη και δυστυχισμένη. Ο κόσμος όμως στον οποίο μεγάλωσαν τους έλεγε ότι αυτή ήταν η μοίρα της γυναίκας. Σήμερα χιλιάδες γυναίκες –που δεν θα αυτοαποκαλούνταν ποτέ φεμινίστριες, που μπορεί να μη νιώθουν καν ότι οι ζωές τους επηρεάστηκαν κατά οποιονδήποτε τρόπο από το φεμινιστικό κίνημα– έχουν τη δύναμη να φύγουν από σχέσεις όπου τις κακομεταχειρίζονται, όπου νιώθουν δυστυχισμένες ή όπου απλώς δεν τις αγαπούν, χωρίς απαραίτητα να τους συμπεριφέρονται άσχημα. Φεύγοντας από αυτές τις σχέσεις υπάρχει η πιθανότητα να γνωρίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους την αγάπη. Οι άνθρωποι της μεγαλύτερης γενιάς που παραμένουν παντρεμένοι για πάντα αντιμετώπιζαν και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την αγάπη με πολύ κυνισμό. Θυμάμαι ακόμη τον πόνο που μου εξέφρασε η μητέρα
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=