σύ ν δ ε ση 28 πια στα σκουπίδια τις παλιότερες αντιλήψεις που μας έλεγαν ότι η ζωή σταματά στα τριάντα ή στα σαράντα, ότι από εκεί κι έπειτα μετατρεπόμαστε σε άφυλα ζόμπι που γκρινιάζουν ασταμάτητα και κάνουν τους πάντες γύρω τους δυστυχισμένους. Δεν έχει σημασία που το φεμινιστικό κίνημα έχει τα ελαττώματά του – βοήθησε τους πάντες να αφήσουν παράμερα αυτές τις εδραιωμένες αντιλήψεις. Και εννοώ τους πάντες. Πλέον σκεφτόμαστε διαφορετικά τη μεγαλύτερη ηλικία και έχουμε αλλάξει τον τρόπο σκέψης μας σε ό,τι αφορά την αγάπη. Όταν ο κόσμος άρχισε να αλλάζει για τις γυναίκες χάρη στο φεμινιστικό κίνημα και καταφέραμε να κατακτήσουμε την ισότητα σε περισσότερους τομείς από ποτέ, για μια περίοδο μόνο η μερίδα των γυναικών που είχε ήδη πάρει μια γεύση του τι σημαίνει να έχουν εξουσία –είτε λόγω ταξικού προνομίου είτε χάρη στην εκπαίδευση είτε χάρη σε κάποια αξιοσημείωτα ταλέντα που ήταν δύσκολο να παραγνωρίσει κανείς– αναγνώριζε τη σημασία της κι άρχισε να την αξιοποιεί. Αυτές οι γυναίκες είχαν μια θέση στη φεμινιστική πρωτοπορία. Συχνά διέθεταν σπάνια πλεονεκτήματα ή ήταν φιλόδοξες και επιτυχημένες. Ενώ ο φεμινισμός βοήθησε αυτές τις γυναίκες να ανέλθουν, πολλές φορές απέτυχε να αλλάξει τις ζωές των συνηθισμένων γυναικών. Πολλά από τα πλεονεκτήματα που κερδήθηκαν μέσω της γυναικείας απελευθέρωσης δεν διαχύθηκαν προς τα κάτω, σε αντίθεση με τα επιτεύγματα που σχετίζονται με την ηλικία. Μέσα από την αμφισβήτηση των σεξιστικών αντιλήψεων για το σώμα, ο φεμινισμός
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=