Η συμμορία των εραστών

H Σ Υ Μ Μ Ο Ρ Ι Α Τ Ω Ν Ε Ρ Α Σ Τ Ω Ν 23 «Πού είναι;» ρώτησε σηκώνοντας την κουκούλα του μπουφάν της. Η ανάσα της μεταμορφώθηκε σε μια σπεί- ρα ατμού. Έδειξα το σκοτάδι πίσω μου. «Στο πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου» της είπα ψέματα. Κούνησε το κεφάλι, με το βλέμμα της να πλανάται τριγύρω. Μάλλον έψαχνε να εντοπίσει τον Ροσίνι. «Αφήστε ελεύθερο τον θείο μου και θα σας πω πού κρύβεται η Ναταλία Ντίνιτς». Ένα από τα πολλά της ονόματα. Εμείς την είχαμε γνωρίσει όταν την αποκαλούσαν Γκρέτα Γκάρντνερ. «Αυτό το όνομα χρησιμοποιεί τώρα;» ρώτησε ο Μαξ. «Άλλη μία πληροφορία που θα σας αποκαλύψω όταν τον απελευθερώσετε». «Δεν είναι τόσο εύκολο» εξήγησε ο χοντρός. «Τι θα πει αυτό;» «Αυτή τη στιγμή προτεραιότητά μας δεν είναι να βρούμε την Ντίνιτς, την αρχηγό σου. Πρώτα θέλουμε να ξεμπερδεύουμε με τις μπίζνες της». Έσφιξε τις γροθιές της με μια αγανακτισμένη κίνηση. «Η Σιλβί το αποφάσισε αυτό, έτσι;» Δεν είχα λόγο να το αρνηθώ. «Θεωρεί ότι είναι σωστό να ενεργήσουμε μ’ αυτό τον τρόπο». Ύψωσε τον τόνο της φωνής της. «Έτσι δεν πρόκειται να τελειώσουμε ποτέ».