Η συμμορία των εραστών

H Σ Υ Μ Μ Ο Ρ Ι Α Τ Ω Ν Ε Ρ Α Σ Τ Ω Ν 21 τελευταία πρότυπα αυτής της γενιάς: τον Μπενιαμίνο Ροσίνι. Λαθρέμπορο και ληστή. Έναν άνθρωπο που στε- κόταν πάντα στο ύψος των περιστάσεων. Καμία σχέση με αυτά τα καθάρματα που μίαιναν τώρα τον κόσμο, σκληροί με τους αδύναμους, έτοιμοι να πουληθούν με την πρώτη ευκαιρία. Κυρίως απέναντι στον Νόμο. Δεν μπήκα σ’ αυτό τον κόσμο από επιλογή. Είχα καταλήξει μάλλον τυχαία στη φυλακή, απέκτησα τη φή- μη του ειρηνοποιού και, όταν βγήκα, οι δικηγόροι άρχι- σαν να με προσλαμβάνουν για να βρίσκω λύσεις στους μπελάδες των πελατών τους. Λύσεις που ενίοτε μπορεί να ήταν και η ίδια η αλήθεια, αλλά συχνά τα πράγματα ήταν πιο περίπλοκα. Αυτός ο γερο-ληστής με βοηθούσε να επιβιώσω. Ήξερε πότε να γίνεται βίαιος, δολοφονικός. Χαρακτηριστικά που εγώ δεν είχα ποτέ μου, προφανώς λόγω των μπλουζ που κάποτε, πολύ παλιά, τραγουδού- σα στα κλαμπ. Ούτε και ο Μαξ ο Μνήμης ήταν άνθρωπος της δράσης. Εκείνη τη στιγμή κάπνιζε, με το βλέμμα καρφωμένο στο σκοτάδι. Ένας στρουμπουλός τύπος με ανοιχτογάλαζα μάτια, με καρδιά και μυαλό μεγάλα σαν βουνά. Είχε γίνει συνέταιρός μου όταν τον πρόδωσαν τα όνειρά του και είχε καταλήξει στη λίστα με εκείνους που έπρεπε να πληρώσουν για τους πάντες και τα πάντα. Κανείς μας δεν περίμενε ότι θα ξαναμπλέκαμε σ’ αυ-