Η συμμορία των εραστών

M A S S I M O C A R L O T T O 28 Η Μποζάνα ηρέμησε. «Ακολουθήστε τις οδηγίες και δεν θα ’χουμε κανένα πρόβλημα» πρόσθεσε καθώς επέ- στρεφε στο αυτοκίνητο. Κοίταξα τον Ροσίνι. «Μόλις της έσφιξες το χέρι». «Ακριβώς». «Αυτό σημαίνει πως δεχόμαστε ότι η συμμορία Γκα- ρασάνιν θα αναλάβει τα αλισβερίσια της εχθρού μας». Ο γερο-ληστής ξεφύσησε. «Δεν μπορούμε να σώσου- με τον κόσμο, Μάρκο. Το μόνο που μπορούμε να κά- νουμε είναι να κλείσουμε αξιοπρεπώς αυτή την ιστορία». «Και η Σιλβί;» «Με τη Ναταλία νεκρή, ίσως ξαναρχίσει να ζει. Έχω όμως τις αμφιβολίες μου, οι τρελογιατροί δεν μου φαί- νονται και πολύ αισιόδοξοι». Ο Μαξ έβγαλε τσιγάρο και καπνίσαμε τυλιγμένοι στη σιωπή, μια σιωπή φορτισμένη από πίκρα. «Αν είναι αλήθεια αυτά που λέει η Μποζάνα, θα είναι σαν να πυροβολώ την ίδια μου τη γυναίκα» σχο- λίασε ο Ροσίνι. «Αντέχεις;» τον ρώτησα. «Αλλιώς μπορούμε να το ζητήσουμε από τον Λικ και την Κριστίν. Θα το κάνουν με μεγάλη τους χαρά». Εννοούσα τον Λικ Οτράν και την Κριστίν Ντιριέζ. Ζευγάρι ληστών από τη Μασσαλία που λόγω της φιλίας τους με τον Ροσίνι αποτελούσαν κι αυτοί μέρος της