Λεονόρα Μπολτ 2: Συμφορά στα βαθιά νερά

19 Μια Μικρη Δοκιμη έβγαλε τη ζώνη και του έκανε μια αγκαλιά. Μετά, έβγαλε ένα ασημένιο μενταγιόν από την αλυσίδα που κρεμόταν στον λαιμό της. Μέσα, υπήρχε μια ξεθωριασμένη φωτογραφία των γονιών της. Κρα- τούσαν ο ένας τον άλλο χέρι χέρι και χαμογελού- σαν στην κάμερα. «Θα σας βρω» ψιθύρισε και πίε­ σε στα χείλη της την εικόνα «ό,τι κι αν γίνει». ΗΛεονόρα έκλεισε το μαγνητικό κούμπωμα και βόλεψε το μενταγιόν δίπλα στην καρδιά της. «Απ’ ό,τι φαίνεται, αύριο θα ξεκινήσεις μαζί μου το σχο- λείο» είπε και χάιδεψε απαλά το κεφάλι του Μεζέ. Εκείνος τσίριξε, πήδηξε από τα χέρια της και προ- σπάθησε να κρυφτεί κάτω από το μαξιλάρι του. Η Λεονόρα ήταν έτοιμη να αρχίσει ξανά τα κα- νακέματα, όταν άκουσε κάτι που έκανε όλες τις τρίχες στον σβέρκο της να ΤΙΝΑΧΤΟΥΝ και να σταθούνε προσοχή. Πάνω από το κεφάλι της, ακούγονταν βήματα. Ποιος μπορεί να ανέβηκε εδώ πάνω; αναρωτήθηκε. Άκουσε κάποιον να προσπα- θεί να ανοίξει την ατσάλινη καταπακτή του υπο- βρυχίου και, άξαφνα, μια φωνή τής είπε: «Αχά! Σε βρήκα!».