Σχολείο για την αγάπη

Σ Χ Ο Λ Ε Ι Ο Γ Ι Α Τ Η Ν Α Γ Α Π Η 11 πως ήταν χαμένος στον κόσμο. Το στομάχι του ανακατεύ- τηκε από το άγχος. Σαν να το αντιλήφθηκε, ο οδηγός προ- σπάθησε να στρέψει την προσοχή του Φίλιξ σε μακρινές, μυτερές κορφές, που καθεμιά είχε πάνω της ένα χωριό το οποίο φάνταζε σαν οχυρό λαξεμένο στον βράχο. «Όλο Άραβες» είπε ο οδηγός. «Και εκεί κάτω…» Ο Φίλιξ ατένισε την κοιλάδα, όπου οι οικισμοί ήταν κα- ταπράσινοι από τα καλλιεργημένα οπωροφόρα δέντρα. «Εκεί κάτω όλο Εβραίοι». ΟΦίλιξ, που αγνοούσε ταπροβλήματα τηςΠαλαιστίνης, έγνεψε καταφατικά και σκέφτηκε ότι θα επρόκειτο για κά- ποια διευθέτησηπου είχε συμφωνηθεί και από τα δύο μέρη. Και στις δύο πλευρές του δρόμου οι βράχοι ήταν σαν γιγά- ντιες τσακμακόπετρες, η γη ροζ και γυμνή σαν έρημος και απλωνόταν πάνω σε όλα μια ασημένια λάμψη από τον σκο- τεινό ουρανό. Στο βάθος, στην ακανόνιστη κορφή του λό- φου που ήταν ο προορισμός τους, άρχισαν να υψώνονται μερικοί πύργοι. « Ελ-Κουντς » είπε ο οδηγός και ο Φίλιξ ήξερε ότι αυτό σήμαινε Ιερουσαλήμ, γιατί έτσι την αποκαλούσαν και κά- ποιοι Ιρακινοί. « Ελ-τελκ » μουρμούρισε ξανά ο οδηγός, αλλά μετά θυμήθηκε ότι ο Φίλιξ δεν ήξερε τι εννοούσε και του απέσπασε την προσοχή λέγοντας γρήγορα σε σπαστά αγ- γλικά: «Εδώ δρόμος πολύ κακός. Αυτές Επτά Αδερφές πο- λύ κακές». Έπαιρνε τις στροφές με πολύ μεγάλη ταχύτητα και ο Φίλιξ ταλαντευόταν από τη μια μεριά του πίσω καθίσματος στην άλλη με κάθε ζικ ζακ στην κατηφόρα.