Σχολείο για την αγάπη

Σ Χ Ο Λ Ε Ι Ο Γ Ι Α Τ Η Ν Α Γ Α Π Η 15 Οι βαλίτσες του ήταν βαριές. Κουβάλησε τη μία τρέχο- ντας ως την μπροστινή βεράντα του σπιτιού και μετά γύρι- σε να πάρει την άλλη. Στο μεταξύ η γυναίκα μπήκε μέσα και έκλεισε με βρόντο την πόρτα. Σχεδόν την ίδια ακριβώς στιγμή άνοιξε ένα παράθυρο στο πάνω μέρος του σπιτιού και μια άλλη γυναίκα έβγαλε έξω το κεφάλι της. Μια δυνα- τή φωνή αντήχησε στη σιγαλιά του χιονιού: «Ποιος είναι αυτός; Φράου Λέσνο, πού είστε;». Ο Φίλιξ φώναξε: «Είμαι ο Φίλιξ… Ο Φίλιξ Λάτιμερ». «Ο Φίλιξ; Σε καλό μου!» Το παράθυρο έκλεισε με ένα τρίξιμο και ο Φίλιξ περίμε- νε στη σιωπή. «Αγαπητό μου αγόρι, έλα μέσα, έλα μέσα» είπε η μις Μπουν ανοίγοντας την εξώπορτα. «Αυτό το χιόνι έχει απο- διοργανώσει τα πάντα. Η φράου Λέσνο είναι πολύ κακο- διάθετη σήμερα. Φυσικά οφείλουμε να δείχνουμε κατα- νόηση – οποιαδήποτε αλλαγή στην καθημερινότητα ση- μαίνει επιπλέον δουλειά για το υπηρετικό προσωπικό. Σκούπισε τα πόδια σου. Λοιπόν… Αν μπορείς να πάρεις εσύ τη μία βαλίτσα, θα πάρω εγώ την άλλη και θα σε πάω στο δωμάτιό σου». ΗμιςΜπουν ήταν μια μικροσκοπική γυναίκα, αλλά σή- κωσε τη βαλίτσα σαν να ήταν πούπουλο. Προπορεύτηκε βιαστική, ενώ ο Φίλιξ πάλευε να την ακολουθήσει με την άλλη βαλίτσα. «Έφτασες σε ώρα ανάμεσα στα γεύματα. Άβολη στιγμή» ταξίδεψε προς ταπίσωηφωνή της. «Αλλά έτσι προλαβαίνεις