Σάνσετ Παρκ

P A U L A U S T E R 16 μια γυναίκα να πουλάει το κορμί της. Ναι, του ομολογεί, μπορεί το διαμέρισμά του να είναι παλιό και σαραβαλιασμένο, μπορεί το σπίτι της να είναι πιο μεγάλο και άνετο, όμως στο δικό του δεν έχει τον δεκαοκτώ μηνών Κάρλος Τζούνιορ. Αυτό είναι μια ακόμα τεράστια ανακούφιση. Συγκριτικά με άλλα παιδιά, ο γιος της Τερέζα δεν είναι κακός. Το ότι η Τερέζα όμως δεν μπορεί να κάνει κάτι για τον μετατεθειμένο στο Ιράκ σύζυγό της και για τις άπειρες ώρες δουλειάς στην τράπεζα, δεν της δίνει το δικαίωμα να επιφορτίζει, απηυδισμένη καθώς είναι, τη μικρή της αδελφή με τα καθήκοντα του μπέιμπι σίτινγκ μέρα παρά μέρα. Η Πιλάρ ήθελε να είναι σωστή, δεν μπορούσε όμως να μην αγανακτεί. Χρειάζεται χρόνο για να μελετάει, θέλει να προκόψει. Πώς θα τα καταφέρει αν είναι συνεχώς απασχολημένη αλλάζοντας πάνες; Μπορεί ορισμένοι να λατρεύουν τα μωρά, εκείνη όμως δεν θέλει καμία σχέση μαζί τους. Ευχαριστώ, λέει, δεν θα πάρω. Εκείνος θαυμάζει το πνεύμα και την εξυπνάδα της. Από την πρώτη κιόλας μέρα, όταν κάθισαν στο πάρκο κι άρχισαν να μι­ λούν για τον Μεγάλο Γκάτσμπι , τον εντυπωσίασε το γεγονός ότι διάβαζε το βιβλίο για δική της ευχαρίστηση κι όχι επειδή της το είχε ζητήσει κάποιος καθηγητής στο σχολείο. Συνεχίζοντας την κουβέντα τους, ενθουσιάστηκε όταν αυτή άρχισε να υποστηρί­ ζει ότι ο σημαντικότερος χαρακτήρας του βιβλίου δεν είναι ού­ τε η Ντέιζι, ούτε ο Τομ, ούτε καν ο Γκάτσμπι, αλλά ο Νικ Κάρα­ γουεϊ. Της ζήτησε να το εξηγήσει. Επειδή είναι το πρόσωπο που διηγείται την ιστορία, του είπε. Είναι ο μοναδικός χαρακτήρας που πατάει γερά στα πόδια του, ο μόνος που μπορεί να δει πέρα από τον εαυτό του. Οι άλλοι είναι όλοι τους χαμένοι και ρηχοί άνθρωποι. Χωρίς τη συμπόνια και την κατανόηση του Νικ, δεν θα ήμαστε σε θέση να αισθανθούμε το παραμικρό γι’ αυτούς. Το βιβλίο εξαρτάται από τον Νικ. Αν ένας παντογνώστης αφη­ γητής διηγούνταν την ιστορία, θα ήταν μια αποτυχία.