αφού έτσι κι αλλιώς πετούσανε·
τα είχανε
γιατί τους άρεσαν τα φτερά. Αυτό και μόνο
.
Πουλιά υπήρχανε, λοιπόν, πολλά και διά-
φορα. Πουλιά που πετούσανε στα ψηλά,
πιο ψηλά κι από τις κορφές των βουνών
.
Άλλα πάλι που τριγύριζαν στις ερημιές ή
στα πέρατα του κόσμου. Κι άλλα ακόμα,
που κρύβονταν κι έπαιζαν στα δέντρα, για-
τί τους άρεσαν οι πράσινες μυρωδιές. Όλα,
όμως, ΟΛΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ, τρελαίνο-
νταν για τα νερά. Γιατί τον καιρό εκείνο τα
νερά ήταν ιστορίες. Και τα πουλιά μαζεύο
νταν να τις ακούσουν
.
Βουτούσανε στο
κύμα το αλμυρό, που έλεγε τις ιστορίες τις
πιο θαυμάσιες. Κουρνιάζανε δίπλα στα πο-
τάμια, που τις ιστορίες τους τις έλεγαν
τραγουδιστά. Έστηναν τις φωλιές τους
κοντά σε λίμνες, γιατί τα νερά των λιμνών
ξέρανε τις ιστορίες τις πιο παλιές.
