Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά

ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΕΣΑ ΧΑΛΚΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ 11 που δεν μπορούσαν ούτε έπρεπε να εξαντληθούν στο πλαίσιο του μαθήματος στην τάξη. Γνωρίζετε πολύ κα- λά, και το έχουμε συζητήσει και προσωπικά, ότι ο εν λό- γω μαθητής αποτελούσε αυτό που ονομάζουμε «παρα- δειγματική» εξαίρεση, περίπτωση δηλαδή για την οποία το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν διαθέτει επαρκείς μέριμνες, ενώ αυτό που απαιτούσε η «περίπτωση», τόσο για εκπαιδευτικούς όσο και για γενικότερους ψυχοκοι- νωνικούς λόγους, είναι ακριβώς αυτό που δεν προβλέ- πεται: ειδική πλαισίωση. Κατά συνέπεια, η απάντηση στο δεύτερο σκέλος του γ΄ ερωτήματος δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική. Όχι, η σχέση μου με τον μαθητή δεν κινήθηκε εντός του ενδε- δειγμένου πλαισίου, γιατί οι ανάγκες του παιδιού ήταν πολύ ευρύτερες. Η ανταπόκρισή μου σε αυτές τις ανά- γκες –μαθησιακές αλλά και σχετιζόμενες με τη γενικότε- ρη ευαισθησία του μαθητή, όπως και με τις ιδιαιτερότητες της καταγωγής του– συνέτεινε, πιστεύω, ώστε ο εν λόγω μαθητής να αριστεύσει στη Β΄ τάξη του Γυμνασίου, όπως είχε αριστεύσει και στην Α΄ και όχι μόνο στα φιλολογικά, αλλά σε όλα τα μαθήματα. Το τι συνέβη στη συνέχεια, στη Γ΄ τάξη του Γυμνασίου, κι όχι μόνο ο μέσος όρος του κατα- κρημνίστηκε αλλά και εξωθήθηκε να διακόψει τις σπου- δές του και να μην παρουσιαστεί στο λύκειο στην αρχή του σχολικού έτους που διανύουμε,θα έπρεπε να είναι το αντι-