Στο σπίτι: Μια περιδιάβαση στην Ιστορία από δωμάτιο σε δωμάτιο

BILL BRYSON 18 του κόσμου να χρησιμοποιεί το ταχυδρομείο με κόστος μόλις μιας πένας). Το 1849, ο Κόουλ είχε επισκεφτεί την Έκθεση του Παρισιού –μια τοπική εκδήλωση στην οποία είχαν προσκληθεί μόνο γάλλοι κα­ τασκευαστές–, και από εκεί άντλησε την ιδέα να επιχειρήσει κάτι πα­ ρόμοιο, αλλά πολύ τρανότερο, στην Αγγλία. Διήγειρε σε πολλά γνωστά ονόματα της εποχής, όπως ο πρίγκιπας Αλβέρτος, τον ενθουσιασμό για τη διοργάνωση μιας Μεγάλης Έκθεσης, και στις 11 Ιανουαρίου του 1850 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντησή τους για να συζητηθεί το ενδεχόμενο εγκαινιασμού της την 1η Μαΐου του επόμενου έτους. Αυτό τους έδινε ένα διάστημα σχεδόν δεκαέξι μηνών ώστε να σχεδιάσουν και να χτίσουν το μεγαλύτερο οικοδόμημα που είχε ποτέ οραματιστεί ο ανθρώπινος νους, να προσελκύσουν και να εγκαταστήσουν δεκάδες χιλιάδες εκθέματα από κάθε γωνιά του πλανήτη, να εξοπλίσουν εστια­ τόρια και αποχωρητήρια, να προσλάβουν προσωπικό, να ρυθμίσουν την ασφάλιση και την αστυνομική προστασία, να εκτυπώσουν διαφη­ μιστικά και ένα σωρό άλλα μικροπράγματα, και όλα αυτά σε μια χώρα που σε καμία περίπτωση δεν είχε πειστεί είτε ότι ήθελε είτε ότι όφειλε να φιλοξενήσει ένα τόσο δαπανηρό και μεγαλεπήβολο συμβάν. Επρό­ κειτο για μια εμφανώς μη πραγματοποιήσιμη φιλοδοξία, και στη διάρ­ κεια αρκετών από τους επόμενους μήνες απέτυχαν εμφανώς να την υλοποιήσουν. Στον ανοιχτό διαγωνισμό που διοργανώθηκε, υποβλή­ θηκαν 245 σχέδια για τον χώρο που θα φιλοξενούσε την έκθεση. Και τα 245 απορρίφθηκαν ως μη ρεαλιστικά. Αντιμέτωπη με την καταστροφή, η επιτροπή έκανε κάτι που συχνά επιχειρούν οι επιτροπές σε ανάλογα απελπιστικές συνθήκες: ίδρυσε μια υποεπιτροπή με έναν ακόμα πιο εντυπωσιακό τίτλο. Η Οικοδομική Επιτροπή του Βασιλικού Διορισμού για τη Μεγάλη Έκθεση των Έργων της Βιομηχανίας Όλων των Εθνών αποτελούνταν από τέσσερις άντρες –τον Μάθιου Ντίγκμπι Ουάιατ, τον Όουεν Τζόουνς, τον Τσαρλς Ουάιλντ και τον μεγάλο μηχανικό Ίζαμπαρντ Κίνγκντομ Μπρουνέλ–, και μονα­ δικός της στόχος ήταν να εμπνευστεί ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο αντάξιο της μεγαλύτερης έκθεσης στην ιστορία, τα εγκαίνια της οποίας απείχαν πια μόλις δέκα μήνες, με έναν προϋπολογισμό ψαλιδισμένο και περιο­ ρισμένο. Από τα τέσσερα μέλη της υποεπιτροπής αυτής, μόνο ο νεαρός