Στο φάσμα του αυτισμού: Οδηγός καθημερινής επιβίωσης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Τι είναι η ΔΑΦ; 19 Η ιστορία του Σαμ Ο Σαμ είναι 10 χρονών και έχει αυτισμό. Μοιάζει σαν ένα οποιοδήποτε δεκάχρονο αγόρι, εκτός αν συμβαίνει κάτι το συ- ναρπαστικό. Τότε ο Σαμ αρχίζει να κουνιέται μπρος πίσω στην καρέκλα και να κουνάει τα χέρια του σαν πουλάκι που ετοιμά- ζεται να πετάξει. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα του αυτισμού που δεν αρέσουν στον Σαμ: δεν μπορεί να σταματήσει να κου- νάει τα χέρια του σαν να φτερουγίζει όταν νιώθει χαρά ή ενθου- σιασμό. Όταν ο Σαμ ήταν πιο μικρός, τα παιδιά στο σχολείο δεν έμοια- ζαν να δίνουν σημασία σε αυτό το φτερούγισμα των χεριών του. Αλλά, τώρα που είναι μεγαλύτερος, τα παιδιά φαίνεται να μη δέχονται τις αντιδράσεις του αυτές. Τώρα πια ο Σαμ ντρέπεται πολύ όταν φτερουγίζει. Ένα άλλο πρόβλημα για τον Σαμ στο σχολείο είναι η φωνή του. Οι άλλοι λέ- νε ότι μιλάει πολύ δυνατά. Η δασκάλα του του υπενθυμίζει να χρησιμοποιεί τη «χαμηλή φωνή» του. Ο Σαμ προσπαθεί να μιλάει πιο χαμηλόφωνα, αλλά τα καταφέρνει μόνο για λίγη ώρα. Σύντομα επιστρέφει και πάλι στη δυνατή ομι- λία και ξανά του έρχεται η ίδια υπενθύμιση για τη «χαμηλή φωνή». Μερικές φορές ο Σαμ νιώθει λυπημένος ή απογοητευμένος για τα πράγ- ματα που τον δυσκολεύουν. Τότε προσπαθεί να σταματήσει για λίγο και να σκεφτεί τα καλά που συμβαίνουν στη ζωή του. Ο Σαμ ξέρει την καλύτερη ορθογραφία στην τάξη του, έχει πολλή ενέργεια και ενθουσιασμό. Του αρέ- σει να μαθαίνει καινούρια πράγματα και ξέρει τα πιο πολλά ανέκδοτα σε όλο το σχολείο! Πολλά παιδιά στο σχολείο και στη γειτονιά του τον γνωρίζουν και πάντα τον χαιρετούν. Όλα αυτά κάνουν τον Σαμ να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του. Προς το παρόν, σκέφτεται ο Σαμ, ίσως δεν είναι και το τέλος του κόσμου να φτερουγίζει τα χέρια και να μιλάει λίγο δυνατούτσικα. Ιδίως όταν σκέφτε- ται όλα τα καλά πράγματα που επίσης του συμβαίνουν στη ζωή του. μαθαίνουν ποτέ να μιλάνε και μπορεί να χρησιμοποιήσουν ειδικά εργαλεία επι- κοινωνίας.